Tımarhaneler, dünyamızın manastırlarıdır.
Alaaddin'in yokluğunu kaybetmeyi göze alamıyorum.Elimde ,o yokluktan başka hiçbir şey yok çünkü...
Zafer Aile Serisi - 3 - Manzaralar
"Bahtiyarlık da, Bedbahlık da, imtihan süresince belli olmaz. Akibetini bilmediğimiz kimsenin dünyevi imkanlarına heveslenmemiz akı karı değil..."
Sayfa 12 - Zafer Yayınları
Bu Zamanın İnsanları..
Muhammed Diyâüddin [kaddesellâhu sırrahû] vefatından beş ay kadar önce Nûki köyündeki bir meselenin çözüme kavuşması için epey uğraştıktan sonra,
“Bunlar ve bu zamanın insanları ne kimseyi dinlerler ne kimseye itaat ederler ne de herhangi bir şeyden ders çıkarırlar. Bu nedenle de anlatılan şeyler onlara fayda vermez. Keşke yüce Allah beni onların arasından kendi yanına alsa ... Bu hakkımda daha hayırlı olurdu. O zaman yaptıklarına çok pişman olurlar. Ama bu onlara fayda vermez” dedi.
Aslında hiçbir zaman hiçbir yere gidilmiyor da, yalnızca gidilmiş gibi olunuyor. Ancak kelimelerle gidiliyor ya da, kalınacaksa kelimelerle kalınıyor, kelimelerle yaşanıyor, kelimelerle gülünüyor, kelimelerle ağlanıyor ve sonunda gene kelimelerle kös kös geri dönülüyor ama, ben merdiven basamaklarını kendi ayaklarımla indim o gün, kapıya kendi ayaklarımla çıktım, şehri kendi gözlerimle gördüm, derken bir taksiye bindim ve tıpkı Alaaddin gibi doğruca o serserileri, ayyaşları ve üçkağıtçıları bulabileceğim yerlere gittim...
Sayfa 40
Alâaddin Keykubad, o kadar mensub olduğu medeniyettir ki, Selçuk tarihi âdeta onu evvelâ babası Gıyaseddin Keyhüsrev de, sonra ağabeysinde çizgi çizgi aramış gibidir. Ve sanki aradığı şeyin onda tamamlandığını görmüş gibi silik bir gölgesi olan oğlundan sonra vezirlere geçer.
Sayfa 69
