"İnsan birine yalan söylüyorsa,başkasına da söyler."
"Yalnız başına kaldığında,kendini kutudaki kibrit gibi faydasız ve soğuk buluyordu."
"Onu üzen kendi değersizliği,kendi hiçliği duygusu idi"
"Bu frensiz büyük öfke saatinde,içinde güven olarak,aşk olarak,inanç olarak ve saygı olarak ne varsa ona ağladı,bütün çocukluğuna ağladı."
Ama insan,içinde bir kin tutunca nasıl davranması gerektiğini çabuk öğreniyor.
Aşk ve Hülya
Yalnız yaralı, bacağı alçıda olarak haftalarca yatmali. Bu kendisine bildirilince o dermansızca gülümsüyor. Bu habere pek de üzülmüyor. Gerçekten insan bir sevgiliyi düşünmek isterse, burada kalabalıktan, gürültüden uzakta, yüksek ve aydınlık, ağaçların titreşen tepelerine pek yakın bir odada yapayalnız yatmak ne iyi olur. Tam sessizlik içinde, her türlü görevden, her türlü zorunluktan azade, böylece kendini tatlı rüyalara terk etmiş bir halde düşüncelere dalmak ve bir an gözlerinizi kapattığınızda karyolanızın yanına yaklaşan sevgili hayallerle başbaşa yaşamak ne hoştur. Aşkın belki de bu baygın hülya saatlerinden daha zevkli anları yoktur.
Sayfa 132 - Yordam KitapKitabı okudu
Şimdi insanların tabiatını, düşmanlıkla ayrılmış göründükleri zaman bile birbirlerine ihtiyaçları olduğunu anlamış gibiydi.
İnsan içinde kin tutunca nasıl davranması gerektiğini çabuk öğreniyor.