Her karakter bize bir ders verdi Harry Potter'da.
~
Harry, en kötü durumda bile mutlu olmayı
Hermione, bilginin her zaman işe yarayacağını
Ron, en güzel şekilde sevmeyi
Luna, insanlar ne derse desin farklı olmayı
Snape, insanın son anında bile değişebileceğini
Neville, cesareti
Bellatrix, sevdiğine hep sadık kalmayı
Remus,
Harry potter bilgisi
Gerçek hayatta Alastor Moody ve Bill Weasly'i canlandıran oyuncular baba ve oğuldur.
“Ölürken korkunun... artık bir... anlamı kalmıyor.” “Ölmüyorsun kaybolmuş!” dedi üzerine basa basa.
“Bana... şöyle seslenme!”
“Nasıl sesleneceğimi ben seçerim kaybolmuş melek,” dedi itiraz etmeme izin vermeyen bir tonda. “Sen nesin? Söylesene!” dedim birden ama gözlerimi inatla ona çevirmedim. Gözlerinin kızılı beni kavuracakmış gibi geliyordu. Sessiz geçen birkaç saniye, muhakeme yaptığının kanıtıydı. Sonunda konuştuğunda, “Zaten unutacaksın,” dedi. “Bilmenin önemi yok.”
“Unutmak mı?”
“Bana bak!” diye emretti. “Bu iş fazla uzadı.”
“Sana bakmak... cehenneme bakmak... gibi,” diye mırıldandım. Yine kollarıma pençelerini geçirdi ve az önceki tezimi yerle bir etti. Acıyı hissediyordum. Aslında onun bana yaptığı her şeyi hissediyordum.
“Bana bak!”
Neden ona bakmamı istediğini bilmiyordum. Belki de korkum onu eğlendiriyordu. Yine de ona itaat etmedi gözlerim. “Sana bakmamı istiyorsan... ne olduğunu... söyle!”
“Gerçekten bilmek istiyor musun?”
“E-evet.” Sesimdeki tereddüdü yok sayıp tekrarladım. “Evet.”
“Alastor! Lucifer'ın en güvendiği askeriyim.” Duraksayıp, “Askeriydim,” diye düzeltti. “Ta ki o itaat edilmeye layık olmayana kadar.”
Sayfa 40Kitabı okudu
Alastor Moody
Mrs. Weasley ileri koştu, ama Bill'in sarılışı baştan savmaydı. Babasına döndü ve "Deli-Göz öldü." dedi.
Kimse konuşmadı, kimse kıpırdamadı. Harry içinden kopan bir şeyin bu dünyadan göçerek onu tamamen terk ettiğini hissetti.
...
Hepsi birbiriyle bakıştı. Harry tamamen kavrayamadı bile. Deli-Göz, ölmüştü; bu doğru olamazdı. Deli-Göz, güçlü, cesur, hep sağ kalabilen...
Geri gelsin ve bana durmamı söylesin.
Yapma Alastor! Bu Mara'yı geri getirmeyecek, biliyorsun. Onu seviyorsan ona ölmeden önce böyle bir acı yaşatmazsın.” “O zaman bekliyorum,” dedi Damien. “Onu bekliyorum. Geri gelsin ve bana durmamı söylesin. Söylesin ve ben de durayım.”
Sayfa 117Kitabı okudu
“Her şeyi bildiğini sanıyorsun değil mi?” dedi sonunda Damien dişlerinin arasından. “Ama aslında...” Duraksayıp kesik bir nefes aldı ve göğsünde duran elini daha güçlü bastırdı. “Hiç bir bok bilmiyorsun. Onun tek gülümseyişi bile bana acı veriyor.” Yine kesik bir nefes aldı. “Güçsüzdüm ve o lanet ilaçlardan almam geriyordu. Eğer onu, o şekilde göndermeseydim...” “Acı çekişine şahit olacaktı,” diye kesti sözünü Ariel ve onun Saatler önceki sözlerini tekrarladı. “Çok dokunaklı! İmkânsız aşk! Bana birilerini hatırlatıyor. Asla beraber olamayacak iki aşığı, O, günler sonra ölecek Alastor. Benim ise Lucifer'la... Artık hiçbir şansım yok.”
Sayfa 91Kitabı okudu
“Şeytanlar âşık olur mu sence Alastor?”
Alastor mavi gözlerini tekrar ona çevirdi. “Şeytanların özü kötülükle doludur. Aşkın ise saf ve temiz bir duygu olduğunu tatmasam da biliyorum.” Alastor yine tam da Ariel'in düşündüğü cevabı vermişti. “Bende öyle düşünüyorum,” dedi Amy. “Ama...” diyerek devam etti Alastor. “Belki böylesine güçlü bir duygu onları bile temizleyebilir.”
Sayfa 20Kitabı okudu