İnsanın bir tek annesi olur.
İnsan eninde sonunda her şeye alışır.
Sayfa 72Kitabı okudu
“Bugün annem öldü. Belki de dün, bilmiyorum.”
Başkalarından daha erken ölecektim, orası aşikardı. ama herkesin bildiği gibi hayat yaşamaya değmez.
Aslına bakarsanız, insan ha otuzunda ölmüş ha yetmişinde, pek önemli değildi. Çünkü, her iki halde de, pek doğal ki, başka erkekler de, başka kadınlar da yaşayacaklardı, hem de binlerce yıl.
İnsan hiçbir zaman bütün bütün mutsuz olmaz
Her şeyin anlamsız olduğunu söylediğimiz anda bile anlamlı bir şey söylemiş oluyoruz.
“Anlamak lazım efendim,anlamak lazım,” diyordu. Oysa kimse bir şey anlar görünmüyordu.
Hiçbir zaman söyleyecek fazla sözüm yoktur,onun için susarım.
Sanki yaz göklerinde uzayıp giden aşina yollar,insanı masum uykulara olduğu kadar,hapishaneler de götürebilirmiş gibi.
Kıymetimi benden ayrıldıktan sonra anlayacaksın
Bugün annem öldü. Belki de dün, bilmiyorum. Bakımevinden bir telgraf aldım : « Anneniz öldü. Cenazesi yarın kaldırılacak. Saygılar ». Bundan pek bir şey anlaşılmıyor. Belki dün ölmüştür.