“Üretip yere göğe sığdıramadığımız birey, tüm acizliğine karşın bizim hukuki açıdan insan haklarıyla donattığımız kendinden başka bir şeyle ilgilenmeyen o birey Nietzsche’ye göre insanların en sonuncusudur (yüz karasıdır). Bu kendine ve yaşamına bir araç muamelesi yapan, arkasında genç bir kuşak bırakmak, üstün olmak gibi bir derdi olmayan son bireydir.”