Ona ;
-"Yumurtaları ne kadara satıyorsun?"
diye sordu."
Yaşlı adam cevap verdi,
-"Tanesi 1 lira hanımefendi" deyince,
-"5 liraya 8 yumurta alacağım, yoksa gideceğim. ' ' '
Yaşlı satıcı şöyle cevap verdi:
-"Gel istediğin fiyata al.
Belki de bu iyi bir başlangıç olur çünkü bugün tek bir yumurta bile satamadım"
Yumurtaları aldı ve kazandığını (!) hissederek çekip gitti.
Süslü arabasına bindi ve arkadaşıyla lüks bir restorana gitti.
Orada, o ve arkadaşı, istedikleri her şeyi sipariş ettiler.
Biraz yediler ve sipariş ettikleri birçok şeyi de yemeden bıraktılar.
Sonra hesabı istedi.
Fatura ona 150 TL'ye mal oldu.
200 TL verdi ve üstü kalsın dedi!
▪Mesele şu ki,
Neden her zaman muhtaç olanlardan satın aldığımız zaman güç bizde oluyor?
▪Ve neden biz ihtiyacı olmayan insanlara karşı cömert olduk?
▪Babam, ihtiyacı olmasa bile yüksek fiyatlarla fakir insanlardan basit ürünler satın alırdı.
Bazen onlar için gereksiz şeyler alırdı fazladan para öderdi.
Bu rol beni endişelendirdi ve ona,
-"Neden böyle yapıyorsun.?" diye sormuştum
Babam şöyle cevap vermişti :
-" Bu, insanların onurunu kırmadan, yapılan yardımdır.
Kapital yaşamın yoksun adalet vicdanları!
Ona,
-"yumurtaları ne kadara satıyorsun"
diye sordu."
Yaşlı satıcı cevap verdi,
-"Tanesi 1 lira hanımefendi" deyince ona dedi ki,
-"5 liraya 8 yumurta alacağım, yoksa gideceğim. ' ' '
Yaşlı satıcı şöyle cevap verdi:
-"Gel de istediğin fiyata al.
Belki de bu iyi bir başlangıç çünkü bugün tek bir yumurta bile satmadım"
Yumurtaları aldı ve kazandığını hissederek çekip gitti.
Süslü arabasına girdi ve arkadaşıyla lüks bir restorana gitti.
Orada, o ve arkadaşı, istedikleri her şeyi sipariş ettiler.
Biraz yediler ve sipariş ettikleri birçok şeyi bıraktılar.
Sonra hesabı ödemeye gitti.
Fatura ona 150TLye mal oldu.
200 TL verdi ve üstü kalsın dedi
Bu olay o kişiye oldukça normal gelebilir ama zavallı yumurta satıcısı için çok acı verici.
▪Mesele şu ki,
Neden her zaman muhtaç olanlardan satın aldığımız zaman güç bizde oluyor?
▪Ve neden biz ihtiyacı olmayan insanlara karşı cömert olduk?
Bir yerde okumuştum.
▪Babam, ihtiyacı olmasa bile yüksek fiyatlarla fakir insanlardan basit ürünler satın alırdı.
Bazen
Aldığımız Fiyata
Keçecizâde Fuad Paşa’nın Rusya’da bulunduğu sırada bir davette Rus çarı, Keçecizâde Fuad Paşa’ya takılır. “Paşa şu Girit’i bize satın!” der. Paşa, “Hay hay ekselans, satalım” der. Çar, “Kaça satarsınız?” diye sorunca da, “Aldığımız fiyata satarız!” der.
Osmanlı’nın Girit’i alması yıllarca süren bir mücadele ve binlerce şehidle olmuştur. Keçecizâde Fuad Paşa’nın “aldığımız fiyatla” ima ettiği fiyat budur. Rus çarı bu fiyat karşısında susmuştur.
“Tükenenin, eskiyenin, kırılıp dökülenin yerine konması gereken herhangi bir nesne, aynı fiyata alınamıyor, en kötüsü arandığı zaman bulunamıyordu. Fiyatlar yükseliyor, aldığımız aylık alım değerini durmadan yitiriyordu.”
Sayfa 76 - (e-kitap)Kitabı okudu
Ona ;
-"Yumurtaları ne kadara satıyorsun?"
diye sordu."
Yaşlı adam cevap verdi,
-"Tanesi 1 lira hanımefendi" deyince,
-"5 liraya 8 yumurta alacağım, yoksa gideceğim. ' ' '
Yaşlı satıcı şöyle cevap verdi:
-"Gel istediğin fiyata al.
Belki de bu iyi bir başlangıç olur çünkü bugün tek bir yumurta bile
Annemle Hesaplaşmalar
Bakkalda 5 kiloluk toz şeker 300 liraydı ama toptancıdan alınca 250 liraya geliyordu. 250 lira verdin bize, abimle gidip toptancıdan şekeri aldık. Ben küçük olduğum için şeker torbasını abim kucağına aldı. Daha birkaç adım atmıştık ki yoruldu, yere bıraktı. Biraz dinlendikten sonra birimiz bir ucundan ötekimiz diğer ucundan tutarak birkaç adım daha taşıdık, yorulunca tekrar yere bıraktık. Baktık olmayacak, caddenin kenarında bekleyen ar arabasının yanına gittik. Abim arabacıya evi tarif ederek" Kaça götürürsün?" diye sordu. Tuhaf tuhaf baktıktan sonra "50 lira' dedi. Pazarlık yapmak diye bir şeyin varlığından henüz haberdar değildik tamam dedik. Arabacı şeker torbasını mecburen beşinci kata kadar getirdi çünkü bir kuruş paramız yoktu. Kapıyı açtığında durumu sana anlattık. Önce şaka zannettin. Ama işin gerçeğini hemen anladın. Içeriden getirip 50 lirasını verdin arabacının. Toptancidan aldığımız şeker evin altındaki bakkaldakiyle aynı fiyata gelmişti. Oysa ben ve abim o yıllarda sermayenin tekellesmesine karşıydık. Biz sermayenin tabana, yani halka yayılması gerektiğini savunuyorduk. 300 liranın hepsini bakkala vermektense 250 lirasını toptancıya, 50 lirasını da arabaciya vererek siyasi hareketimizin ilk pratik eylemini gerçekleştirmiştik.
