Öz, bir nesnede rastlantısal olarak mevcut olan bütün nitelikler elendiği zaman geriye kalan şeydir. Cilt rengini, saç rengini, boyu, kiloyu, ruh durumunu, duygusal özellikleri ve başka şeyleri bir kenara bıraktığımızda insan olarak insan ile karşı karşıya kalırız. Peki insan nedir? Rasyonel bir varlık. Her varlık aynı zamanda doğası gereği bir amaca sahiptir. İnsanın amacı mutluluğu bulmaktır.
Doğruluğu belirleyen nedir? Eğer kullanılan tanımlarsa, o zaman mantıksal analizin bize fazla bir yardımı dokunmaz, sadece terimlerin tümdengelimci bir genişlemesi söz konusu olur. Bu tür çıkarsamalar geçerli olacaktır, ama bu zorunlu olarak doğru oldukları anlamına gelmez.
Bazı düşünce tarihi uzmanları, ampirist geleneğin, Batı’nın Ortaçağı’nda gözleme dayanan bulguların görmezlikten gelinmesine tepki olarak geliştiği kanısındadır.
Hangi verilere bakılacağına karar vermek, neyin önemli olduğuna ilişkin bir ölçüde düşünmüş olmayı gerektirir.
Farklı düşünceler insanları sarsabilir; bu yüzden başkalarının felsefelerinin üzerine yumuşak biçimde gidin -tabii onlar size kendi felsefelerini dayatmaya kalkmıyorsa!
Ne kadar yüce ve soylu addedilirse edilsin devletin varlığı güç ve şiddete dayanır; devletin özü budur.
Sayfa 30
Bugün topluma manipüle edilebilir bir kitle gözüyle bakılıyor; muhtemel liberteryen söylemlerin aksine, bireylerdense kitle ve kitlenin çıkarları daha önemli addediliyor.
İnsan doğasına uygun bir biçimde yaşasa da, hazdan zevk alsa da, hayatını aklına göre düzenlese de hakiki mutluluktan yoksun kalır.
"İnsan, mükemmel dostluk anlamında çok sayıda insanla dost olamaz; aynen birçok insana birden aşık olamayacağı gibi (çünkü aşk bir tür duygu fazlasıdır ve bunun doğasında yalnızca bir kişiye karşı duyulması vardır.) " Aristoteles, Nicomachean Ethics
Doktrinin bastırılması yalnızca birleştirir ve çileden çıkartır, yani hem kötülüğü azdırır hem de doktrine zaten inanmış olanların gücünü arttırır. Hobbes
Sayfa 117Kitabı okudu