Alexis Zorba

“Kendini kurtarmanın tek yolu başkalarını kurtarmak için çabalamaktır.”

Zorba, Nikos Kazancakis

Merak ettiğim kitaplardan biri olan “Zorba”yı bu hafta elektronik kitap olarak satın aldım. Yunan yazarlarının sahip olduğu o şiirsel incelik, Nikos Kazancakis’in kaleminde de en güzel haliyle mevcut. Betimlemelerin ustalıkla işlendiği ve tümcelerin zihninize tatlı bir esinti gibi serpildiği bu eserde mutsuz, hayattan pek bir beklentisi olmayan bir entelektüelin Girit Adası’na gelişi ve Alexis Zorba ile tanışmasıyla yaşadığı değişim anlatılmaktadır. “Zorba”nın akıcı ve sürükleyici dili, kitabı kolayca okumanızı sağlıyor. Henüz bitirmediğim bu kitapla ilgili şimdiden bir sürü not aldım. Kitabı okumuş olanlar gönderi altında yorumlarını paylaşırlarsa sevinirim. İyi okumalar dilerim ... 
Nikos Kazancakis Zorba

Zorba, Modern Klasiklerin en önemli eserlerinden biri. Nikos Kazancakis, bu eserinde Alexis Zorba adında bir karakter yaratıyor. Bu, "Anti Karakter" tiplemesinin en önemli örneklerinden. Aslında topluma örnek olacak bir insan değil Zorba. Çünkü toplumlar örnek insanları belli bir kalıba sokar. Örnek insan nedir sorusunun net bir cevabı yoktur ama ne değildir aşağı yukarı her toplumda belli cevaplar vardır. İşte olumsuz cevapların birçoğu Zorba'da bulunur. Mesela kabadır, cahildir, sert mizaçlıdır, hırçındır, büyük hedef ya da hayalleri yoktur, anı yaşayan biridir ve yarınını çok düşünmez ayrıca Tanrı'ya dahi çok fazla güvenmez. Aslında herkes gibi insandır, insan gibi insandır.
Zorba, iyi dosttur, vicdanlıdır, merhametlidir, açık sözlüdür, cömerttir, samimidir. Yani her insanın fabrika ayarlarında olduğu düşünülen özellikleri de vardır ve bu sebeple bu güzellikleri de çok göze görülmez. İşin ilginci başka insanlar da bunlar hiç görülmez. O, Patron ile romanı götürür, o Patron'a dosttur, yoldaştır, arkadaştır.
“Ne makine şu insan be! İçine ekmek, şarap, balık, turp koyuyorsun; iç çekmeleri, gülüşler ve düşler çıkıyor. İmalathane! Sanırım beynimizde konuşan bir sinema var.” diyor bu romanda Kazancakis. O da bu cümleyi kuran Alexis Zorba'yı düşlüyor. Hatta belki Zorba'nın ta kendisidir. Zira Kazancakis'in mezarında sanki Zorba'nın ağzından çıkmışçasına "Hiçbir şey ummuyorum, hiçbir şeyden korkmuyorum, özgürüm." yazmaktadır.
En sevdiğim kitaplar ne zaman sorulsa aklıma ilk gelen iki üç eserden biridir bu. Belki de aklıma gelen en güzel düşlerden de biridir. Bu düş bence hayatın belli dönemlerinde yeniden okunmalı. Okumamış olanlar ise rica ediyorum bitirmek için acele etmesin.

Alexis Zorba!

Bir arkadaş, bir dost. Buzzati'den sonra, uzun zaman sonra, neşeli, dans eden, şen şakrak, saf, deli sorularıyla Zorba

Dino Buzzati/Tatar Çölü
Nikos Kazancakis/Zorba

Okuduğum kitaplar arasında beni en çok etkileyenlerden biri diyebilirim. Zorba anlatmakla bitmez, okuyanlar bilir, onunla yaşarsınız. İnsandır Zorba, insana inanır. Bloğumda daha ayrıntılı incelememi bulabilirsiniz. https://musambafener.wordpress.com/2018/01/03/alexis-zorba/

Yunan yazarın 1930 larda geçen bir kitabı. Kahramanımız çok okuyan özellikle Buddha dan etkilenen kitap faresi bir kişi. Girit te linyit madeni işletmeye giderken yanına aldığı Alexis Zorba zamanla çok yakın dostu,arkadaşı , fikirlerinden etkilendiği bir kişi haline gelir. Zorba nın hayat tecrübesi, yenilgiler karşısında yıkılmadan ayakta duruşu, kadınlara bakış açısı kitabın ana temasını oluşturmakta.
Yazarın anlatım dili sade ve akıcı. Yabancı olduğumuz kelimelerin dipnot olarak açıklanması benim hoşuma gitti.
Can yayınlarının mini kitabı formatında okudum bu kitabı. Yolculuktaydım ve çok rahat ettim. Yazı puntoları okunabilir büyüklükteydi. Kağıt kalitesi de çok güzeldi.