İnsan öğrendikçe ne kadar az bildiğinin farkına varır gibi genel kabul görmüş bir düşünce vardır. Doğrusu bunu daha içselleştiremedim. Çünkü ne kadar cahil olduğumu dahi bilemeyecek kadar cahilim. (Sanırım çok bilgiliyim. Bkz. paradoks)
Fakat bunun bir benzerini kitaplarda yavaş da olsa hissediyorum. Hasbelkader okudukça aslında ne kadar az okuduğumu fark ediyorum. Müthiş yazarlar var mesela. Dostoyevski, Kafka, Orhan Pamuk, Tolstoy, Kundera belki Ali Şeriati. Yaşar Kemal, Aziz Nesin. Kişisel olarak sırf bu saydığım yazarların ve nice yazarların her yazdıklarını okumam gerektiğini düşünüyorum. Bunları okudukça daha fazla okumak gerektiğini fark ediyorum/edeceğim. Okuyacak çok kitap var çok. Bana sorarsanız bütün ömrümüzü sırf okumaya vakfetsek bile yeterince okuyamayız. Bu müthiş yazarlar, kitaplar varken hala okuyacak bir kitap arayıp da saatlerini harcayan okurlara da üzülüyorum valla. :) Bu arada herkese merhaba. Şükür ki turp gibiyim. 2-3 günlük bir yatalaklık döneminden çıktım. Bu cuma sınavlar bitiyor. :)