"...
Kimileri (..) mallarını yiyip bitirirken, kimisi de biriktirdiği onca mala dokunmadan bırakıp bütün malını göçer gider..
*Topraktan yaratıldın ve yakındır toprağın altlarında kaybolacaksın..."
Hazrêti Emir Ali İbn-i Ebu Talib
“Öfkedir ürkmüş çocuk biraz
Kandiller insan kokar
Bir yanı büyük yolculuk
Hep göğe bakar
Biraz şiir
Çokça gerilladır Kudüs çiçekleri. ”
Ali Göçer
Karacaoğlan
Yürü bre yalan dünya
Sana konan göçer bir gün.
İnsan bir ekin misali
Seni eken biçer bir gün...
Ne yerden kârvân-ı gam göçer olsa, konar bende;
Belâ râhında, şimdi muayyen bir menzil oldum ben.
Sayfa 136Kitabı okudu
Türklerin Hz. Ali'yi bu denli sahiplenmelerinin altında kuşkusuz, onun cesaret ve yiğitliğine duydukları hayranlık ve saygı yatar. O, yiğitlik ve cesaret konusunda tam da Türklerin efsanevi liderlerine benzer. Konar-göçer kültürün bir özelliği olarak eli silah tutan herkes doğuştan savaşçıdır. Daha küçük yaşta başlayan cengâverlik terbiyesinin sonucu olarak, çocuklara kahramanlık göstermeden isim verilmez. Aldıkları cengâverlik eğitimi sonucunda yetişen bu kişiler alp ve sökmen olarak anılmışlar, alpliklerinin bir tezahürü olarak başlarındaki kızıl veya ak börklere yırtıcı kuşların kanatlarını takmışlardır.
Sayfa 159Kitabı okudu
Hz. Ali'nin soyundan gelmek aynı zamanda meşruiyet kay- nağıdır. Konar-göçer Türkmenleri kendisine tâbi kılmak isteyen Safevi Devleti'nin kurucusu Şah İsmail, soyunu Ali'ye ulaştırmakla kalmaz, bizatihi Ali'nin kendi bedeninde yaşadığını iddia ederek Ali aşkıyla dolu olan Türkmenleri kolayca etrafında toplar. Şah İsmail hareketinin bir benzeri de 1739 yılında Başkurt ve Kazaklar arasında yaşanır. Halkın desteğini alabilmek için Hz Ali soyundan geldiğini iddia eden ve böylece Ali'yi meşruiyetinin kaynağı olarak gösteren Karasakal etrafında önemli bir nüfus toplayarak Ruslara başkaldırır
Sayfa 30Kitabı okudu
Bu dünya bir han, her gelen bir gün göçer. Hiç kimse bu hanın hengamesine kapılıp da gideceği menzili unutmasın!
" Can kafeste durmaz uçar
Dünya bir han konan göçer
Ay dolanır yıllar geçer
Dostlar beni hatırlasın "
Sayfa 177 - Akçağ YayınlarıKitabı okudu
Susmak bir varoluş sorgulamasıydı bizde.
Susmak konuşmanın belki de yüz katı boyutunda bir yankı olur içimizde büyür büyürdü.
Susmak, bir insan gövdesine verilen yüksek gerilim altında yaşamaktı bizim için.
Tarih, alın yazımız üstüne yığılan bir deneyimler birikimidir. İçinde altın sayfaların olduğu göz alıcı güzellikleriyle, kimi zaman da yaşanmamış olmasını dileyeceğimiz acılarıyla koca bir sayfadır.
İnsanı insan yapan kuşkusuz onun fiziki varlığı değildir. İnsanı insan yapan onun iç dünyasıdır, ruhi varlığıdır.
Umut canlı duruyorsa eylem kaçınılmazdır.