_İnsan, kim olduğunu ancak felakete uğradığında gerçekten anlıyor.
_Önemsiz bir şahsiyet olan bu Habsburglu kadının kurduğu neşeli, tasasız oyun dünyasına devrim dalıvermeseydi, o da gelmiş geçmiş yüz milyon kadın gibi sakin sakin yaşayıp gidecekti. Dans edecek, sevecek, gülecek, süslenecek, çocuklar doğuracak, en sonunda da sessizce bir yatağa
bugun benim yanlızlığım günü
Bugün benim dogum günüm sevdiğim bana kus ailem desem yok
yılların derdi kederi hep bir ağırlıkla üzerimde
omuzlarım biraz daha agır sanki bedenime
içimde;kaybettiğim sevinçlerin sızısı
ellerimde tozu kalmış bir ömrün
sürekli bitmeyen çilesi...
bugün benim dogum günüm sevdiğim
hiç çalmayacak kapımı bilyorum
gözlerim nemli kalacak
yüregim yeni vurgunlarından
yine nasibini alacak
bugün de bile;özlemlerim ellerime tutuşturulacak
bedenim yeni rüzğarlara umarsızca savrulacak
yüreğimi
doğduğum günü yine yalnız kutlayacam
içimde deli hasretinle sen
gözlerimden inceden süzülen yaşlarla ben
kimbilir belki;kimselere söylemeden
bu dogum günümü de sensiz kutlayacağım ama hüsran ama kalbi kırık bir kutlayış
(doğdugum günde yoksun!!!kimbilir belki öldüğüm günde olursun!!!
bu aslnda bir şiir degil içimdeki en aci bir hikaye yanliz olmak ne kadar kötü bir durum sevenin ailen yani yoksulsan çok kötü
doğum günüm kutlu olsun (;;)
Sayfa 344 - Ben ve yanlızlık
yaşmaya deyerese ölüm guzel
Yokluğun buz gibi soğuk
Uzaklardan bir ses olmanı isterdim, bir selam, bir nefes... 'Üşüme' diye seslenmeni isterdim... Bir el olmanı isterdim, bir kol... 'Özledim' deyip sarılmanı... En karanlık yerinde düşlerimin çıkıp gelmeni isterdim kınalı bir bahar gibi, umut ışığı olmanı isterdim hayatıma... Gelseydin ve yaslasaydım başımı omuzuna,
Sayfa 457 - özlem ve ölüm
