Ey Fuzûli her amel kılsan hatâdur gayr-ı ışk
Budürür men bildügüm vallahü a'lem bi's-savab
(Ey Fuzuli , aşktan başka her yaptığın iş hatadır. Benim bildiğim
budur. Doğrusunu Allah bilir.)
"Şiir":
Gönlünde bir derdi bulunmayan, ciğeri yaralı olmayan insanın şiirinde tat vardır zannetme. Zevk ve safa, huzur ve rahat şiire zevk vermez. Asıl istirabın doğurduğu şiir müessir olur.
Fuzûlî bir şair ve bir insan olarak güzelleri elbette sever. Fakat âşık olduğu güzelin hakikatta "hüsn-i mutlak" olan hakkın bir mazharı olduğunu unutmaz.