** Ben sanirim . Evet kimini insan sanirim , kimini dost sanırım. Kimini arkadaş kimini kardeş sanirim.
1) Evet... Aynalardan nefret ederim. Nefretten de öte... Korkarım aynaya bakmaktan...
Neden mi?
Çünkü aynaya baktığımda, en sevmediğim şeyle karşı karşıya gelirim . Kendimle...
Ruh halimi hiç sorma. Ruhum , bedenimle kavgalidir genelde... Içime çekildiğimde baş başa kaldığım tek şey, yine kendimim ... Bundan da pek şikayetçi sayılmam.
2)Aynalar... Bakmadığin sürece kime, ne yararı var?
3)En kotüsü de ruhun hıçkırıklara boğulurken , bedenini kahkaha atmaya zorlamak...
4)Hem zaten yükü kardeşlik olanın beli bükülür; ama gönlü bükülmezdi.
5) Çünkü asıl yalnızlık yalnızlık, yalnızlığının farkına varamamakmis . Ben yalnızlığımın fena halde farkındayım.
6)Kendini görmek mi istiyorsun?
Aynadaki kendine değil, içinde aynalara bak.(Ali SUAD)
Aynadaki aksime değil ,hissettiğim şahsa ithafen...Kitabı okudu
Freud, biz asrîler silsilesinin alelâde bir zirvesi, gelişi güzel yükselmiş bir şâhikası değildir. Freud, bugünkü beşerî dalâletin umkundan (ortasından) kabaran bir volkanın fethası; cihan imanından cehennemler tutuşturan bir zebânî, esâtîrî varlıklardan imal olunmuş bir heyûlâdır. . . Freud, insanı şehvetin ka’rına [derinliklerine] çeken bir girdap, ahlâkın koynuna giren bir mikroptur.
Doktoroğlu Suad Tahsin Asrî şeytanlar Peygamberi, İstanbul 1926, s. 2