Kimden ne varsa
Geçmişe bırak
Elindeki mektupları
Başında ki dinmez fırtınayı
Ağlayarak nokta koy
umutlarını çalıp gidecek
Yorgun
Yalnız
Sessizce
Kimden arta kalan
Ne varsa yak
Savur esip duran rüzgara
Gönlün kırık bir yayda
Güneşi puslandıran
Asık yüzleri
Okyanus derinliğince
Batır diplere
Söz ver
Gülümse yarına
Gülümse gönlünü güldürene
Diz çöksün artık içindeki
Yalnızlık
Bir tatlı söze