Bir Yudum Kitap
Bazen başını alıp gidesi geliyor insanın. Ekseriyetle beceremiyor. Zayıf hissediyor belli ki, ürküyor yalnızlıktan, kolay değil. Nasıl diyordu Turgut Uyar, "Senin bu ellerinde ne var bilmiyorum göğe bakalım. Tuttukça güçleniyorum, kalabalık oluyorum." Hadi, sevgili okur. Bulun o elleri, tutun sıkı sıkı, güçlenin, kalabalık olun ve çekip gidelim. Bir gün bütün insanlık -hepimiz birden- sevinelim. Var olun.
Başımı alıp çekip gidesim geliyor ama...
Nereye gidecektim? Ne evim, ne param, ne de beni düşünen insanlar vardı yeryüzünde.
Sayfa 137
Ahmet Erhan
ı
her şey bir acının bilincine varmakla başladı.
bir taşı kaldırıp atmakla, bir kapıyı açmakla...
bir el, hep bir şeyler yazdı, biz doğduktan bu yana kağıtlara
şimdi bütün yaşadıklarım karalama kağıtlarında kaldı.
bir kalem kendi kendine yazar bu şiiri.
insanlar işlerine gider, ben acıya giderim.
bir günde bütün isalarımı çarmıha
Bazen alıp başımı gidesim geliyor.
Sanki gidince geçecekmiş gibi
