"Efendim siz, Tuhaflıklar Müzesi'ndesiniz. Ve burada, büyüyle ilgili öğrendiğim bir şey varsa o da sevginin en güçlü büyü olduğudur."
Sayfa 309Kitabı okudu
Bakışları denize kayarken suratında yine o ifadeyi gördüm.
"Bu kadar üzgün göründüğünde ne düşündüğünü sorabilir miyim?"
Bana döndü. "Gözlerimi görmeden üzgün olduğumu anlayabiliyor musun?"
"Sanırım evet. Kardeşin William'ı özlediğin için mi?"
Nigel bir süre sessiz kaldı, sonra tekrar denize döndü. "Hayır, William'ı değil," dedi. "Artık onu pek düşünmüyorum."
Sayfa 193Kitabı okudu
"Görebildiğim kadarıyla hiçbir şey kırılmamış."
"Hiçbir şey kırılmamış mı?" dedi Lord Dreary hızla masaya gelirken. "İskeletler ve siyah perilerle Londra'nın üzerinde uçtuk! Kırbacıyla bizi parçalamaya çalışan zırhlı bir canavardan kaçtık ve sen hiçbir şey kırılmadı mı diyorsun?!"
Sayfa 174Kitabı okudu
Ailemi hatırlamıyorum. Bay Smears'a nasıl yaşamaya başladığımı da...Tek hatırladığım yanağındaki yara iziyle bu koca, homurdanan adamın bir zaman anılarıma girdiği ve sanki hep orada olduğu.
Sayfa 15Kitabı okudu
Bir borulu orgu koymak için ne tuhaf bir yer, diye düşünebilirsiniz ama tekrar etmeliyim ki Alistair Grimm için bazı tuhaflıklar bile sıradandı.
Sayfa 13Kitabı okudu
Tuhaflıklar Müzesi'ni haritalarda aramakla uğraşmayın. Sadece kısa bir süreliğine Londra'ydı ve orayı terk edeli yıllar oldu.
Sayfa 13Kitabı okudu