Romalıların dediği gibi:”Populus me sibilat, at mihi plaudo ipse domi simul ac nummos contemplor in arca.”*
*İnsanlar arkamdan konuşadursun , ben evimde sandığımdaki parayı izleyerek kendimi alkışlıyorum.
Sayfa 192
“Yaşamı gitmek olarak algılıyorum.Kalıplardan kaçmak için gidiyorum.Gitmekten yılmayacağım.”
Sayfa 47
“İşte akıl almaz bir şiddet örneği daha: Türkiye'nin bir şehrinde edebiyatçıların Salman Rüşdi'yi
destekleyen toplantısının yapıldığı otel yakılıyor. Orada sadece toplantıya katılanlar değil normal misafirlerde yanarak can vermişti. Televizyoncular bunların hepsini filme almış: cayır cayır yanan bina, yanan insanlar, bir şeyler yapmaya çalışan itfaiyeciler, bunun yanında ise meydanda coşan kalabalık, kökten dinci gençler... Gençler yangın çıkaranları alkışlıyor zıplıyor, dans ediyor, yumruklarını havaya kaldırıyor, seviniyor ve bu korkunç olaydan erotik bir zevk alıyor. Gençlerin coşkulu, kinci yüzleri ateşin ölüm dansı ile aydınlanıyor. Ve her şey filme alınıyor. Ama bu bir sinema filmi değil ki...”
Sayfa 166Kitabı okudu
Hayata onsuz da alışıyorum fakat bütün gördüğüm kadınlarda onu aramaktan kendimi alamıyorum.
Sayfa 55Kitabı okudu
Yaşamak bir sokak lambası gibi
Bir gece evden atılmış bir çocuk sanki
Tek bir damla tek bir ses gibi
Aklıma düşüyor
Artık delirir koşar şimşeklerim
Yaşamak bu nadir ve gevşek
Hayır bugün hiçbir kimseyi alkışlamıyorum
Ve onların dikilip içi yumurta çürüğü kokan
Kristal fanuslarına bakadurdukları gibi bakıp durmuyorum
Ve bazı bey alıkların dediği gibi
Sadece yürek arılığını arı bulmuyorum
Sayfa 31
Ona kendi ihtiyaçlarımın bir nesnesi olarak bakmıyorum, onu kendi başına dinlenmeye değer bir özne olarak algılıyorum.
