deli gibi uykum var Nermin
elimden hiçbir şey gelmiyor inan
ben nasıl uyurum sen uyanmazsan
Allah biliyor hiçbir şeyim yok
sevilecek şeyler ağaçların arasından geçip gidiyor
seni sevmek de öyle orman!
yanınca bitiyor her şey yanınca bitiyor
kalanlarla avunmuyorum Nermin
sen yoksun her nasıl olmayacaksan
bu imtihan bu debi
o terli atın külündense bu kalp
çok sevinirim ya Rabbi
beni her yerimden kapatırsan
-Alper Gencer.
Bugün en çok sevdiğim bir yazarın doğum günü.
Ve iyi ki doğmuş diyorum.
Çünkü, o hepimizin içimizdeki bir şeylerin tek kurtarıcısıydı.
Ne desem az.
Ama iyi ki doğmuşsun edebiyat adamı...
Kendisini şu alıntılarıyla anmak istiyorum.
Arkadaşlar gördüğünüz üzere okumakta olduğum bir kitap var.
Tarık Tufan - Kekeme Çocuklar Korosu...
Bu sayfaları alıntı yapmak istemiyorum daha doğrusu istiyorum ama ileti olarak paylaşmak çok daha güzel ve anlamlı olacak. Lütfen sonuna kadar okumanızı tavsiye ediyorum. Biraz uzun ama çok dikkat çekici... Sayfa 105- 110 arası. Es geçmeyin
H. Tuğberk Bahadırtürk - Müzeyyen
"Müzeyyen; bir kar tanesinin yere düşmesi kadar kader."
Size önce kaderden bahsederek giriş yapmak istiyorum. Kader; alınyazısı, mukadderat veya yazgı olarak da adlandırılabilir. Bütün evrenin, yaşanılan ve yaşanacak olan her şeyin önceden ve değiştirilemeyecek bir şekilde dizayn edinildiğinde olan bir inançtır. Ezelden ebede kadar
Atakan Yavuz - Dile Ki Uzun Sürsün Yolculuğun
İşte yol yine ikiye ayrılıyor. Ormanın içlerine doğru giderek çatallanıyor. Çocukluğundan beri seninle yürüyenler az sonra bırakacaklar ellerini. Önünde az yürünmüş, ayak değmemiş ya da herkesin olmuş pek çok yol var. Yollardan birini seçmen gerekecek. Eşikte, Holden Caulfield gibi kafanı kaşıyarak biraz düşünmen için vakit var tabii. Acele
Mutlu son?
Yekta okuluna gitti. Okul fazla kalabalıktı son günleri olmasına rağmen. Bu durum Gölge'yi bulmasını zorlaştıracaktı ama olsun, onu bulacaktı; bulmalıydı. Arkadaş grubunu bulsa yeterdi, herkes Gölge'nin etrafında pervaneydi çünkü. Kantine gitti, etrafı taradı bulamadı. Basket soyunma odasına girdi, gördüğü birkaç kişiye sordu ama görmemişlerdi.