"Ey Yemen Çölü bu nasıl bir açlık ki aldıkların yetmedi de 'Daha, daha!' diye bağırmaya devam edersin? Bunca sahiplendiğin yetmedi de ne var ne yok bütün yiğitleri mi istersin? Kadınlarımızın, analarımızın, gelinlerimizin, çocuklarımızın, kardeşlerimizin, onca yetimin çığlıkları dizginlemedi mi hâlâ açlığını? Öğütüp yok ettiğin canlara doymadın mı da hâlâ bizi istersin? Asil bedenlerin toprağına karışması sonucu çölünde tek bir filiz yeşermedi mi de hâlâ istemeye devam edersin? Ne zaman bir köşede ismin geçse senin koca bir mezarlık olduğunu söylüyor bütün gönüller. Kimini zehirledin, kimini kuruttun, yakıp gazel ettin, kimini alev topu nefesinle gencecik yaşlarında boğdun. Düşman bile senden çekinir oldu da sen bize mi göz diktin? 'Gece bir ses geldi derinden derinden/Beni mi çağırdı Yemen çöllerinden' diye ağlayan kadınlarımızın hasretleri de dindirmiyor açlığını. Ama her şeyde bir hayır var derler. Ablacığımı vereceksin belki bana. Belki bu hanemden ayrılışım hasretime kavuşmama vesile olacak, bilinmez. Sen bilirsin Allahım, ben bilmem. Madem sevdiklerimi geride bırakarak gidiyorum, beni gittiğim yerde hasretini çektiğim ablama kavuştur. Tesellim bu olsun be güzel Allah'ım!"
"Mehmet ezan okundu, ne yapıyorsun hâlâ orada?" Mehmet, eşinin seslenmesiyle kendisine geldi.
Sayfa 37Kitabı okudu
tam gülünecek bi halim var bu aralar
benim psikolojim yerinde değil. ya Allah' ım. ya ben niye her şeye ağlıyorum. yutubda kısa bi vidyo geliyor. acıklı hemen ağlıyorum. sonra düşünüyorum vidyoyu tekrar ağlıyorum. ailemle konuşuyorum güzelce. o telefon kapatılınca başlıyorum ağlamaya. nene gibi kimi gördüysem ağlıyorum. Kardeşim gitti. ben geri döndüm. bi düğüm oldu boğazımda . ağla diyor. herşeyden bıktım. başım ağrıdı. düşünmekten ağlamaktan. Allah hayır etsin bu sonumu.
Allah Sonunu Hayır Etsin
Birkaç yüz çok zengin aile, onların yönettiği bir dünya ve bir kitle görüyoruz. Dünya nereye gidiyor, onu bilmiyoruz.
Sayfa 41 - Sadettin Ökten
Ey ay! İşte söz bitti.
Allah sonunu hayır etsin!
