Kitap boyunca anlatıcı kesintisiz bir iç monologla, başarılı bir arkadaşını betimlerken, kendisi ve diğer arkadaşının başarısızlığını tekrarlayan bir kara komedi örneği sunuyor. Beğenenler olabilir ama ben bernhard’ın bu kitabını sıkılarak okudum. Üstelik konunun müzik olması da cabasıydı.
Glenn Gould’u dinlemekten içim dışıma çıktı. Okumayı düşünenler için allah yardımcınız olsun demek istiyorum.