Ezcümle
Ey Fransız devriminin estirdiği kavmiyetçilik rüzgarıyla savrulan Türker, Kürtler, Araplar, Çerkezler, Lazlar, Arnavutlar, Boşnaklar! Yoksulluğun pençesinde kıvranırken ellerine İncil tutuşturulan Afrika'nın siyah incileri! Kepkos Limanı'ndan devşirilen, elli yıl öncesine kadar insan yerine konulmayan Malcom' un hemşehrileri! Yıkılacağını anlayınca filiz vermeye başlayan vefalı koca çınarın sürgünleri! Artık, hal çaresi arayan 4. Murat'a Koçibey'in dediği gibi Kanuni dönemine, garbın elçilerinin üzengi öptüğü muhteşem zamanlara dönmek lazım! Yeter artık! silin gözyaşlarınızı, toparlanın; Kutlu Nebi'nin izinde, vahyin kalbine dönüyoruz! Fetret bitti, gurbet bitti; özümüze dönüyoruz! Aleme nizam veren fasl edici sözümüze dönüyoruz! Allahu Ekber! Allahu Ekber!..
Sayfa 188Kitabı okudu
Odaya Binbaşı Ö... L... Bey girdi.Sarıkamış'tan dönen bu zabit boyuna anlatıyordu: 32 bin kişi olan Dokuzuncu Kolordu, Sarıkamış muharebesinin sonunda 247 kişiydi. Bu 247 nefer de dört gün daha harbetti. Sonra...Zabit sustu. Dağıstanlı Hoca'ya göz ucuyla baktı. Çünkü bu 247 nefer de şehit olmuştu. Dokuzuncu Kolordu kalmamış, adı mağlup
Neşri Tarihi'nde şöyle rivayet edilir ki bir gün Murad Han, yıllardır imamlığını yapan zata:
"Mevlana! Benim günahım çokluğundan mıdır ki, namaza tekbir getirip el bağlayacağım zaman üç kere Allahu Ekber deyip tekbir getirmeyince Kabe-i Şerif'i müşahede edemiyorum. Sen hemen bir tekbirde ne hoş müşahede edersin" demiştir.
Neşri "Gazi Hünkar gayet salih olduğundan, her kişi tekbir bağlayınca
kendi gibi Kabe-i Muazzama'yı görür sanırdı" dedikten sonra "Hiçbir kimse onun velayetinden şüphe etmezdi" diyerek dini yönüne işaret etmektedir.
Efendimiz (s.a.v.) sahâbeye, "Nefeslerinizi boşuna tüketmeyin. Allahu Ekber dediğiniz zaman siz, sesinizi duymayan ve gaipte olan birine seslenmiyorsunuz. Bunun için seslerinizi güzel ve yerinde kullanın!" dedi.
'Allahu Ekber!' diyerek namaza başlayan bir müminin, artık dünya ile, dünyevi düşünce ve kaygılar ile olan bağlantısını kesmiş, kalbini yüceler yücesi olan Allah'a bağlamış olması gerekir.
Allahu Ekber, Allahu Ekber! Harâb olup gitti hayber!
Sayfa 317Kitabı okudu
KOMŞU KOMŞUYA SESLENİRKEN DAHİ ZİKİR EDERDİK BİZ...
“Hu Hu” diye seslenirdik komşumuza...
“eyvallah” dilimizin pelesengi idi…
“Hay”dan gelip “hu”ya giderdik…
“Hay ,Hay” Efendim ! diye kabul ederdik tekliferi…
“Allah,Allah,Allah,Allah ” diyerek şehadete koşardık Tuna boylarında…
“Allah Allah”, “Sübhanallah”, “Allahu ekber “ idi hayretlerimiz. Şimdilerdeki gibi “Vaaaauuv” diye yada “ohaa” diye gayri müslim kırması çığlıklar atmazdık.
“Tövbe estağfurullah” “fesubhanallah” zikri anlatırdı kızgınlığımızı.
“Aman Allahım” derdik “oh my god” girmeden dilimize …
“Salavat” anlatırdı bazen yanlış bir iş yapıldığını…
“Neûzubillah” çekmek idi istemediğimiz bir şey görünce zikrimiz…
“Bismillah”ile başlarlardı her hayrın başı .
“Hay Allah” iyiliğimizi vermeye devam edeydi …
“Allah Allah İllallah , Muhammedun Resulullah” sonrası derdik alkışlarla yiğitlere “maşallah”
“Ya sabır” öfkemizin ilacı idi ….
“Hasbünallâhü ve ni’mel-vekîl!” diyerek Allah’ı “vekil” ederdik çaresiz kalınca…
“Ya Şafi” dokunurdu yaramıza merhemden evvel …
“İnna lillah” ayeti teselli ederdi geride kalanları…
“Hak’ka yürürdük” eskiden ölmezdik biz …
“Bu da geçer ya hû!”, “Vazgeç ya hû!”, “Hoş gör ya hû!” hatları süslerdi Tekke ve zâviyelerin iş yerlerimizin duvarlarını, psikiyatrik ilaçlarlar dünyamıza girmeden…
-Velhasılı kelam Azizim !“eskiden yaşarken zikrederdik , şimdi zikrederken bile o hali yaşamıyoruz”…
O güzel hallerimize tekrar dönmemiz ve yaşamamız dileği ile...Allah’a Emanet olun....