Çok uzun zamandır günde 200 sayfa kitap okuduğumu hatırlamıyorum. Nurullah Genç söz konusu olduğunda muazzam bir kitap olacağı beklentisi içindeydim ama bu kadarını gerçekten beklemiyordum. Okudukça sanki ben yaşıyordum, bütün duyguları hüznü, acıyı, mutluluğu, çaresizliği, öfkeyi, korkuyu, sevinci, heyecanı, özlemi hepsini tek tek hissediyordum. Sanki film şeridinin içinde tek izleyici bendim. Bazen gerçekten yaşadıklarını görünce bu sadece filmlerde olur diye düşündüm, bazı tevafukları okudukça Allahu Ekber demekten başka çarem kalmadı.
Nurullah Genç demek artık benim için tevekkül ve teslimiyet demek. Böylesine çalışkan, azimli, başarılı bir hikaye uzun zamandır okumamıştım. Başarı bedel ister cümlesinin anlamı tam olarak oturdu artık zihnimde.
İyi ki okumuşum, İyi ki heybemi böyle anılarla doldurdum.
İyi ki hatıralarını bize emanet etmiş, inşallah devamı da gelir bizi tecrübelerinden mahrum bırakmaz. Devamını sabırsızlıkla bekliyor olacağım.
Ruhların Parmakları ve 
Ruhların Parmakları 2 kitaplarını
