Sana sesleniyorum Amerika.
Duygusal hayatını Time Dergisinin yönetmesine
göz yumacak mısın?
Şu Time Dergisine de çok bozuluyorum.
Her hafta düzenli okuyorum.
Kapağı hep bana bakıyor köşedeki şekercinin önünden
gizlice geçerken.
Berkeley Halk Kitaplığının bodrum katında okuyorum Time’ı
Durmadan sorumluluktan söz ediyor bana. İş adamları ciddi.
Film yapımcıları ciddi. Herkes ciddi benden başka.
Birden anlıyorum ki ben Amerikayım.
Gene kendi kendimle konuşmaktayım.
Kuşbeyin, kendi başına yaralayamaz kimseyi asla bağımlıdır kendisine pezevenklik eden dairesine
Kuşbeyin beyin nakilleri sunuyor İsviçre’de
Kuşbeyin gecenin köründe kalkıp düzeltiyor çarşaflarını
Kuşbeyinim ben!
Ben yönetiyorum Rusya’yı, Yugoslavya’yı, İngiltere’yi, Polonya’yı, Arjantin’i,
Amerika Birleşik Devletleri’ni, El Salvador’u.
Sayfa 82
Kendi kafam bile destek değil bana.
İnsanlarla savaşı ne zaman
sona erdireceğiz amerika?
Al şu atom bombanı da g**üne sok.
Kafam bozuk amerika,
bir de sen üstüme varma
Sayfa 41Kitabı okudu
gördüm kuşağımın en iyi beyinlerinin çılgınlıkla yıkıldığını, histerik çıplaklıkla açlıktan geberdiğini,
zenci sokakların şafağında gördüm onları bozuk kafalarıyla mal ararken,
gecenin makinesinde yıldızlı dinamo ile eski cennetsel bağ için yanıp tutuşan melek kafalı hipsterler,
yoksulluk ve paçavralar ve sahte gözlerle şehirlerin üstünde