ŞAMAN/KAM
Hazırlayan: M.TEKİN
Şamanlık/Kamlık; her ne kadar çoğu kaynakta bir inanç sitemi olarak geçse de aslında doğa ile uyumlu bir yaşam şeklidir. Doğanın her parçasının bir ruhu vardır ve doğanın ruhlarına saygı esastır. Doğanın ruhlarına; dua edilir, adak adanır ve onlardan yardım istenir. Doğa ruhlarıyla bağ kuran kişiye Orta Asya topluluklarında ayrı ayrı isimler verilmiştir. Altaylar “Kam”, Çuvaşlar “Yum”, Kazak ve Kırgızlar “Bakşı” (Baksı/Bahşı), Yakutlar “Oyun”, Yukagirler “Alma”, Türkmenler “Perihan, Falbin”; Altay ve Yakut Türkleri kadın şamana/kama “Udugan” Utahan, Ubahan, Iduan , Kırgızlar “Bübü” (Bibi) demiştir. Ayrıca Dîvânü Lugâti’t Türk’te Kam “qām” olarak geçmektedir. KAM; şifalı otları bilen ve bunları insanları iyileştirmek için kullanan kişidir. Doğa ruhları ile bağ kurmak için kendine özgü kıyafetler giyer, tütsüler yakar ve kendine özgü danslar gerçekleştirir.