Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.31
Yeraltından notlar deyince - aslında evet bohem bir isim- nedendir bilmem ben hiç böyle bir kitapla karşılaşacağımı düşünmemiştim. Kitap mı beni okudu ben mi kitabı okudum inanın bunu ayırt edemediğim sayfalar oldu. Bu kadar kısa bir kitapta böyle güzel ruh tasvirleri ve tahlilleri oldukça iyiydi ve bu kitap bizden/sizden biri. Ben kitap boyunca
Zorba daha önce okuduğum hiçbir kitaba benzemiyor. Hem çok duygusal, hem de çok gerçek. Kazancakis, Zorba'nın ağzından bazen duymak istediklerimi bağırtıyor bazen de aklıma hiç gelmeyecek şeyler söylettiriyor kitap boyunca. Patron ve Zorba'nın karşılıklı konuştuğu her an benim için iki büyük filozofun konuşması gibi etkileyiciydi. Kendimi her zaman Patron'a yakın hissetsem de her zaman içten içe bir Zorba olmak istediğimi fark etmem çok uzun sürmedi.
Kitap ile ilgili en çok sevdiğim şey yeni bir gün başladığında ya da bir yere gidilirken, sokakların (her zaman olmasa da) güzel bir şey kokmasının verdiği histi. Arada sokaklar portakal gibi kokuyordu, kekik ya da limon çiçeği koktuğu zamanlar oluyordu. Böyle cümleleri okuyunca Yunanistan'ı gezme isteğiyle doldum. Zorba'nın millet ayırmadan iyi ve kötü insan arasındaki farkı bilmenin daha önemli olduğunu açıkladığı o kısa paragraf, onu daha çok sevmeme sebep oldu. Kitabı e-kitap okuyucum ile okudum, bende basılı hali olsaydı eminim hemen hemen her cümlesinin altı çizili olurdu ve kitabı daha farklı seviyede yaşardım. Kitabı unutmak ve tekrar baştan keşfedebilmek isterdim.
Konuştu, ders verdi,yok gösterdi, bir ışık sundu. Sevgiyle gösterdi iyiyi, kötüyü. Kötüye karşı bile öfkeyle degil umutla baktı.
Bu kitapta herkes farkli bir cümlenin altını çizer bence. Ama herkes her altı çizili satırda saatlerce konuşulacak yanlar bulur.
Aşk, evlilik, suç, ölüm, güzellik, din, kendini bilme, çalışma her şey var.
OKUYUN, OKUTTURUN, KONUŞUN, TARTIŞIN ve YEPYENI BIR INSAN OLUN.
Elbette şiir kitabı bir çırpıda okunup bitirilmez. Elbette masa başına oturup ya da kanepeye yayılıp lambader ışığında ya da tasarruflu ampul altında da okunup bitirilmez. Bitti diyoruz ama. Okundu diyoruz ama. Şiir kitapları benim nazarımda hiç bitmez. Çünkü hayatınızın hangi evresinde okursanız bir şiiri, size farkli seyler fısıldar. Ruhunuza her farkli zamanda başka başka seyler anlatır. Kimi zaman vaad eder,kimi zaman küser kimi zaman da bosverdirir.
Turgut, Cemal ve Edip muhteşem üçlüsü 5-6 yıl öncesine kadar benim için çok daha fazla anlamlarda yer edinen filintalardı. 6 yıldan sonra bu filintalar yaşlandı ve eskisi kadar havalı gelmediler bana. Daha çok öğrendim çünkü, daha farklı seyler benim hislerimin karşılığı oldu. Lâkin değerli ve yaşlı birer çapkın olarak kaldılar gönlümde. 6 yıl içinde altı çizili cümleler olmuş. Olmuşsa bugünlerde tebessüm etmem için olmuş.
Dokunaklı. .
Nermin Yıldırım'ın okuduğum ilk kitabı 'Dokunmadan'.
Kitabı daha okumadan biliyordum bende bırakacağı bu tesiri, his işte.. Bazen hissedersiniz.
Hani bazı kitaplar vardır, okuruz, bittiğinde etkisinden çıkamayız bir süre, sonra bir zaman sonra tekrar, nerde görsek, nerde o kitaptan bahsedildiğini duysak gözler dolar, bir tuhaf his denizinde
NOT : Oruçluyken veya hastayken okumamanız yararınıza olacaktır.
Şuan bitirdim kitabı ve üzüntüden bademciğim şişti diyebilirim. Ne gerek vardı Werther kardeeeş. Bu aralar kavuşulamayan aşk kitaplarını tesadüfen okumaktan psikolojim bozulacak yeminle.
Eveeeet artık kitaba geleyim. Konusu genç Werther , başkasıyla nişanlı olan Lotte'ye aşık olur ve hayatını bu uğurda heba eder. Ahmet Arif'in Leylim Leylim kitabının kibar hali diyebilirim. :) Ancak anlatımı mükemmeldi. Doğa sevgisi , çocuk sevgisi , insan ilişkileri ve kişinin kendi içinde yaşadığı çatışma sonucu aldığı kararlar , çok güzel işlenmiş. Yani altını çizdiğim çok yer var yeri geldikçe sizlerle paylaşacağım. Ama bu altı çizili cümleler genelde hayatımda söylemek isteyip de beceremediğim cümleler. Elde edemeyen insanların büründüğü ruh hali ve Werther'in samimiyeti de başka güzel işlenmiş konulardı. Dil konusunda da şunu söylemek istiyorum NOT yazdım çünkü bazı cümleleri çok uzun , bazıları da birbiriyle aşırı bağlantılı. Bazı cümleleri anlamak için kafamızın dinç olması gerekiyor gerçekten.
Kitapta olumsuz bir yan var mıydı?
- Her şeyin fazlası zarar , sevginin bile. Werther'in açıklamalarını çok abartılı buldum. Tıpkı Ahmet Arif gibi. Ne kadar seversek sevelim tapma noktasına getirmemeliyiz diye düşünüyorum. Keyifli okumalar dilerim.
456 syf.
10/10 puan verdi
Jack London okumalarında kitabın nasıl biteceğiyle veya kurgunun bir sonraki sayfada nereye evrileceği ile ilgilenmektense bir sonraki satırın bana sorgulatacaklarını ve kazandıracağı farkındalıkları öğrenmenin cezbedici tarafını seviyorum.
Martin Eden baştan sona kadar böyle bir roman. Baş karakter Martin'in bir kıvılcımla değişmeye başlayan yaşamı ve bu değişim sürecinde farkına vardıklarının, öğrendiklerinin, hüzünlerinin, sevinçlerinin... karakterde bıraktığı izlerin etkisi öyle cezbedici ve öğretici ki, okurken aldığım keyif bir yana altı çizili satırlarından -okuyan çoğu kişi gibi- kendi adıma pek çok çıkarımlar edindim.
Eser en belirgin eleştirilerini ve gözlemlerini Burjuva-Bireycilik-Sosyalizm üçgeninde gerçekleştirirken bir taraftan da karakter üzerinden verilen hikayede; farkına varılan eksiklerin, zaafların giderilmesi için verilen emekler ve bu emekler neticesinde amaçlanan varoluş ve özgünlüğün, insanın çelişkilerle dolu yaşamı ve bulunduğu çevreninde etkisiyle dahada içinden çıkılmaz bir mücadeleye dönüşümü ve mücadelenin vardığı nokta oldukça etkileyiciydi. Her okurun muhakkak deneyimlemesi gereken bir serüven.
Cânım Nazan Bekiroğlu, cânım Nar Ağacı..Ne söylesem nereden başlasam bilemiyorum.Bendeki yeri çok özel olan bir yazar ve kitap.. Kitabı yıllar önce okumuştum aslında. Bir gün şöyle bir elime alıp altı çizili satırlara göz gezdireyim derken, kitaptaki karakterleri özlediğimi fark ettim. Tekrar okumak, o acılı, umutlu, tarih kokan hikâyeyi tekrar yaşamak istedim. İkinci kez, kitabın son cümlesini okuduktan sonra, derin bir iç çekip kitaba sarılmak istedim. Bu sefer daha farklı hislerle, içindeki nâdide nasihâtleri daha çok idrak ederek okudum. Öyle güzel, öyle sıcak, öyle hisli bir kitap ki.. Nazan Bekiroğlu'nun üslubuna hayran olmamak elde değil.
🖊Wolfgang Borchert/ Kapıların Dışında
.
🖊Her kim ki aydınlıkla karanlığı, savaşla barışı, yükseklikle düşüşü bizzat yaşamıştır, o kişi hayatı gerçekten yaşamış demektir der Stefan Zweig.
İki ismi birleştiren ortak nokta da antimilitarist kimlikleriydi ve ne yazık ki II. Dünya Savaşı ikisini de aç bir canavar gibi yuttu.
.
🖋Kitabın giriş kısmı
Büyük bir ismi, büyük emeklerle incelemiş bir eser. Kaç alıntı paylaştım bilmiyorum ama paylaşmaya kıyamadığım onlarcasının altı çizili duruyor kitabımda tıpkı Oğuz Atay’ın kitaplarının işaretlenmesi gibi. Önce Oğuzcuğum Atay’ın bütün eserleri okunmalı sonra bu esere müracaat edilmeli, bu kitap bittikten sonra her yıl tekrar tekrar bir Oğuz Atay kitabı okunmalı.
