Cinsel şizofrenik erkeğe altın vuruş yapılmış
"Bütün erkekler, bütün kadınların aşağı olduklarına inansalar da her erkek kafasında, kendisiyle ilişkisi yüzünden öteki kadınlardan üstün olacak bir kadına özel bir yer ayırmıştır.
O ana dek kadın çaresizlik içinde erkeğin onayını almak için ona yalvarmış, onun o temiz, ışıklı yerine girmeye çalışmıştır.
Oysa kadın, oraya girdikten sonra, öteki kadınlardan ayrı tutulmasının, gerçek değerleri yüzünden değil, erkeğin kafasındaki hazır ölçülere tıpı tıpına uyması yüzünden olduğunu anlar.
Belki de erkek, onun kim olduğunu bile bilmemektedir (o ana dek kadının kendisinin kim olduğunu anlamış olsa bile). Erkeğin kadını o yere kabul etmesi, kadının gerçekten sevmesinden değil, yalnızca erkeğin daha önceden edindiği düşlere çok iyi uymasındandır."
Virgül, virgül, virgül...
Bu yeşillikte derin bir sessizlik vardı, keşfedilme tehlikesi neredeyse yoktu, aşağıdan bana boş yere seslenenlerin, hatta kimi zaman yaklaşıp ilk bayırları çıkanların, her yeri aradıktan sonra eli boş dönenlerin uzaklaşan çığlıkları güvenliği daha hoş kılıyordu; bu çığlıklar da uzaklaşınca hiç gürültü kalmıyordu; sadece zaman zaman, uzakta, ovaların ötesindeki çanların mavi gökyüzünün ardında çınlıyor gibi gelen altın sesi geçen zaman konusunda beni uyarabiliyordu; ama bu sesin tatlılığından şaşkına dönerek son çan vuruşlarının içini boşalttığı daha derin sessizlik kafamı karıştırdığından vuruş sayısından asla emin olamıyordum.
Jung'a dair:
O günlerde annesi Goethe’nin Faust’unu okumasını önerdi. O güne dek kuru Tanrı güzellemelerinden ibaret olan kitaplardan farklı olarak bu kez şeytan betimleniyordu. Şimdi karşısında şeytanı ciddiye alan biri vardı ancak Faust da onu tatmin etmeyecekti. Peşi sıra gelen felsefi okumalar içine biraz olsun su serpmeye başladı. Deliler gibi okuyordu. Ancak aradığını Schopenhauer’da buldu. İşte dünyanın iyi bir yer olmadığını söyleyen parlak bir akıl bulmuştu. Arkasından Kant’ın Arı fsun Eleştirisi geldi ve sonra altın vuruş: Nietzsche... Okuduğu her kitapla ufku genişliyor, sorularıyla derine kazıyordu. Tıp eğitimine başlayıncaya dek felsefe okumaya devam edecekti.
Bundan sonra insanların dünyasına karşı daha mesafeli duracak ve Tanrı’nın sınırsız dünyasına daha da çok itilecekti.
Edebiyat orospu gibi davransa da hala bakiredir. Tek kullandığımız uyuşturucu 'hayat' bizim. Şiir de 'altın vuruş' diyebiliriz...
Can yayınları
Altın vuruş:
"Yanılgılarımızın çoğu, düşüneceğimiz yerde duygulanmak ve duygulanacağımız yerde düşünmekten doğar."
Sayfa 218Kitabı okudu
