Bizde Birileriyiz!.. Garib Çoban
Bizde Birileriyiz!..
Tenimdeki her gözeneklerdeki terimle, damarlarımdaki her damla kanla.
Aldığım her nefeste.
Dudaklarıma dokunan her gülümsemeyle.
Dilimin telaffuz ettiği gönülden her tondaki duada.
Seni her şekilde ve her şeyde sevmeyi seviyorum çocuk bayramı gibi yüreğim.
Sen kalbime kazınmış tek ölümsüz aşk şiirisin.
Her harf nefesimle
Vanitati
İnsanlar hayatları alt üst olduğu zaman ancak gerçek farketme araçlarına başvururlar. Güneş, ağaç ve tüm o sesler. Ayrılık sonrası oluşabilecek boşluklara tutunarak yaşamaya ve hayatta kalmaya çalışırlar. Dünyanın kuralı bu değil mi zaten? Varolma amaçlı yaşamak olan canlılar boş hayatlarını doldurmaya çalışırlar. Aşk, sevgi,
ÖLMEDEN HEMEN ÖNCE:
Gabriel Garcia Marquez'in ölmeden önce
tüm insanlığa hediye gibi bıraktığı Veda Mektubu:
"Tanrı bir an için paçavradan bebek olduğumu unutup can vererek beni ödüllendirse, aklımdan geçen her şeyi dile getiremeyebilirdim, ama en azından dile getirdiklerimi ayrıntısıyla aklımdan geçirir ve düşünürdüm. Eşyaların
Karmaşık / Basit - Bölüm2
Muhabbet demişken, bir gün bir baktım yine başlamış anlatmaya: Yok efendim hava ne güzelmiş, böyle zamanlarda içi bir hoş olurmuş, her şey bir şeye işaretmiş… Duysanız, aldanıp da sanırsınız ki hava günlük güneşlik ama bir bakarsınız güneşin esamesi okunmuyor; biraz gök gürültüsü, biraz şimşek, bol bol yağmur. Sen kalk, bu manzarayı “ne güzel, ne güzel” diye bülbül gibi tekrarla dur! Yağmur sonrası toprak kokusunu sevenler varmış ama bu sevmezmiş. Toprağın kokusunu sevmezmiş de gökyüzü tuvaline hayran hayran bakmayı severmiş sular durulunca. Bir de tavuklar gibi toprağı eşelemeyi... Babası olacak o adam alıştırdı bana sorarsanız. Dediklerine göre adam evde durmaz, o ağaç senin bu fidan benim uğraşır dururmuş. Tevekkeli değil bu kızın da adının Meltem oluşu. Rüzgâr gibi ordan oraya eser durur. Hem halet-i ruhiyesi de bundan nasibini almıştır. Bir bakarsınız sıcacık bir bakarsınız suratından meymenet okunmaz, buz. Okunmaz diyorsam yalan sanmayın. Bazen öyle içine kapanır ki ne olmuştur anlamaz kimse. İnatçılığı da vardı hani, uğraş ki çözesin. Biraz poyraz, biraz lodos diyorum; yaradan ikisinin ortasına düşürmüş, Meltem dedirtmiş adına işte. Yok yok, ben gelemem bu kadar zora; ara sıra, rast geldikçe öteden dolanır geçerim.