Yalnız Adam
Rahmetli komşum Orhan amcami geçen yıl tam da bu zamanlarda kaybettim,yalnız yaşıyordu fırsatını bulduğum her anda yanına uğruyordum,bir gün uğramasam arardı,onu yalnız dünyasından bir nebzede olsa çıkarmıştım, sohbetlerimiz sırasında ondan çok insanlık dersleri aldım,bir böceğe bile zarar vermezdi ,bir gün masaya kanatlı minik bir şey kondu ,ben
Evet Kızıyorum, Evet Kalbini Kırıyorum, Evet Üzüyorum Çünkü Seviyorum, Umursuyorum Başına Bir İş Gelse Dünyayı Yakarım Çünkü Sana Çok Aşığım. Evet Bana Küs Darıl Ama Asla Sevgimden Şüphe Etme. Edeceksen Kızmadığım, Kırmadığım, Üzmediğim Zaman Şüphe Et, Çünkü Ben Önemsemediğim İnsanlarla Tartışmam Ve Onların Canını Yakmam..
Biraz Kendimden...
Tek başıma ayda birkaç gün çalışarak kendi geçimimi sağlayabilen biriyim. Daha fazla kazanma hırsı beni hep rahatsız edegelmiştir. Günlerimi kitap okuyarak, yabancı dil öğrenerek ve arkadaşlarla muhabbet ederek geçirmeyi çok seviyorum. Kafa konforu benim için oldukça önemli.
Bir sevgili edinmeye ihtiyaç duymuyorum. Bunun kendimi kandırmak olacağını biliyorum. İnsan geçmişinden kolay kolay sıyrılamıyor. Çünkü bir aşkı yeni bir aşkta temize çekmek benim için olağan bir şey değil. Sezen ablanın dediği gibi bu bir tutuklu kalma hikayesi, kendi hayatından çalan hırsızı oynuyorum. Fakat sevdiğim insan bana bir ses uçuracak olsa bütün hayat paradigmamı bir kalemde silmeyi de bilirim. Yani varlığımı tümüyle ona adarım.
Şu anda bir birey olarak kendimi özgür ve rahat hissediyorum ama işin içine aşk dahil olursa insan aşk kesilmesin de ne yapsın... Bu yüzden aşkın, özgürlükten çok daha önemli olduğu kanaatindeyim.
Yaşam potansiyelimin açığa çıkması onun kararına bağlı. Görelim... Özgürlüğü aşk ile taçlandırabilecek miyiz? Yoksa hayat perdesinde yalnız rol almaya devam mı edeceğiz?
Uzaktaki 🤔
Ben yalnızlığımı seninle avutuyorum. Olmayışını da seviyorum artık. Resimlere bakıyorum göz göze geliyoruz, utana sıkıla kafamı çeviriyorum. Ses tonun kulaklarımda şakıyor hâlâ unuturum diye aklım çıkıyor. Bir tek kokun biraz uzaklaştı o kadar ama onu da hallediyorum işte. Ellerim hâlâ soğuk sende üşüyor musun, bilmiyorum fakat bu ara biraz ruhumu üşütüyor gibiyim. Senden sonra şarkılara daha çok bağlandım, sen olmayınca daha çekilmez oldu bu dünya. Parmak uçlarım saçlarını aradı bir zaman ama sonra onlara da anlattım, yokluğunu. Kağıt kalemle çok haşır neşir oldum sayfalarca yazıyorum, neyi yazdığımı sorma utanırım anlatmaya. Gözlerim dolmuyor eskisi gibi merak etme. İyi gibiyim, halletmeye çalışıyorum. Yavaştan toparlıyorum buraları, sensizliğe de kafa tutuyorum yani. Kocaman tebessümümü yolluyorum, kahkahan hep kulaklarımda zaten. İyi bak kendine, ben dikkat ediyorum senin için.
BİR BABAYA SESLENİŞ
Hayatta tek başına kaldığını hisseder ya insan
İşte öyleyim ben baba
Senin sevginden yoksun…
Yüreğinden uzak…
Kökleri çürümüş bir ağaç gibi kurumuş ve yapayalnız.
Herkes gibi “bir babam var” demeyi ne kadar isterdim bilemezsin.
Bir babam var benim dağ gibi dimdik arkamda duran, koruyan, kollayan, sahip çıkan
Bir babam var
Soru cevap etkinliği part 2 :)
Herkese merhabalar.Bugün bir soru cevap etkinliği ile geldim.Birkaç kağıt hazırladım.Yayınevleri,yazarlar ve karakterler hakkında.Hangisini çekersem onlar hakkında yorumlar yazacağım.Haydi başlayalım. :)
Soru 1=Güneşi söndürmem gerek serisi.
Ben cep boyunu almıştım ren yayınlarından.Birinci kitabını beğenmiştim.Ama bana fazla uzatılmış gibi