Daha önce çok kez söyledim, yine söylicem, birçoğunuz iyi ki varsınız. Uzağımda ama olmanızı seviyorum.
Şu an hümanistik damarlarım oluk oluk.
Hayatımda birçok sevinçli günlerim olmuştur. Fakat hepsinden güzel,hepsinden sevinçli olabileceğini umduğum bir tek gün daha olabilir.O gün seninle ve hiç ayrılmamacasına yaşayacağıma inanacağım gündür.Sen böyle bir günün gelebileceğini pek tahmin etmezsin.
Doğrusu ben de edemiyorum.Ama hayattan da başka hiç bir beklediğim yok.Bugün için sana
Ben mesela.. Kuşları çok severim, özgürce maviye dalan bulutlarla ahenkle dans eden kuşları.
Bazen eskileri özlerim dalarım geçmişe.. Fotoğraf çekmeyi bu yüzden çok seviyorum O an biter ama fotoğraf kalır.. Dönüp baktığımda bir tebessüm edebilmek için.
Yeterki içindeki o heves kırılmasın ve hep gülümsesin sana
Dadada
Seni tekrar gördüğümde
Yine konuştuğumuzda
Her şey ilk görüştüğümüzde ki gibi oldu
Belki sadece benim içindir bu
Cunku sana baktığımda
Her şey aynıydı
Davranışın, bakışın
Ama olsun yine de mutluyum
hayır, böylesine bir dehşeti tasavvur edebiliyorsa, "Rus ruhu" değil, onun ruhuydu karanlık olan. heyecanlı, içten birkaç sözcükten sonra Moskova'da "kardeşim" demişti ona, oysa o... ama bütün bunlar hastalığının, sayıklamasının sonucu! bütün bunlar düzelecekti!.. demin "inancımı yitirdim bile," derken ne kadar üzgündü Rogojin! çok acı çekiyor olmalı! "bu tabloya bakmayı seviyorum," diyordu. hayır, sevmiyor, bakma ihtiyacı hissettiği için bakıyor. yalnızca turkudan oluşmuş bir insan değil Rogojin. bir yandan da bir savaşçı o... yitirdiği inancını savaşarak geri kazanmaya çalışıyor. bu acıtırcasına gerekli ona... evet! bir şeye inanmak tutkusu! birine inanmak!
Sayfa 292Kitabı okuyor
"Size evlilikle ilgili vereceğim tavsiye, insanların pek dikkat etmediği bir şey söylemek istiyorum. 'Onunla evlenmek istiyorum çünkü onu çok seviyorum.' Kapa çeneni. 'Onunla dinim için evlenmek istiyorum.' Sakalla evlenmiyorsun insanla evleniyorsun yahu! O bir insan. Dindar olsa da beş vakit namaz kılıyor olsa da ondan
Geçen hocamızın babasının 7'sinde Asuman hoca diyordu ki hatta vefatının daha defnedilmeden evvelde hemde 7'sinde hep aynı konuyu dile getirdi. İlkini zaten anlatmıştım egoistliğimizden öyle istediğimizden bizimle yaşasın diye birini yaşatmaya çalışıyoruz... Bu son sohbetinde de yaşaması hayırlı ise yaşat ölmesi hayırlı ise ölsün gibi
Aklımızla giremediğimiz içimizde, kilitli kapılarımızın önünde oturur, zamanın geçmesini beklerdik.
Eskiden içimizde rengârenk çiçeklerle dolu bahçelerimiz vardı. Yağmur önce içimize yağar, sonra da yemyeşil vadilere, ışıklı sokaklara…
Sokakların alacakaranlığını içimizdeki ışıklar aydınlatırdı…
İçimiz bayram yeri gibiydi. Konuklar önce içimize
"İnanma istersen yıldızların yandığına,
Güneşin döndüğüne inanma,
Doğrunun ta kendisini yalan bil,
Ama seni sevdiğime inan Ophelia.
Canım Ophelia, beceriksizim şiir yazmakta,
İçimdekini kalıba dökem sanatım yok,
Ama çok, her şeyden çok seviyorum seni,
İnan bana ve Tanrıya emanet ol.
Canı teninde kaldıkça sevginle yaşayacak:
Hamlet"
Sayfa 48Kitabı okudu
Mehmet Savaş Hocaefendi anlatıyor..
Konya'da askerlik şubesine gittiğimde; biri yarbay diğeri binbaşı iki rütbeli asker vardı. Beni görünce binbaşı selam verdi ve ayağa kalktı: "Buyurun oturun." dedi. Yer gösterdi, öbürü ayakta bekliyor. Binbaşı öbürüne "Bu değerli bir hocadır, tanışmanızı isterim." dedi. Öbürü, "Ben
