120 syf.
9/10 puan verdi
·
Beğendi
dürüst değil ikiyüzlüsünüz. tevazuunuz
kibir, köleliğiniz efendilik. Dedi Kâbil
Ben de diyorum ki;
Tevazu sahibi insanlar, üstünlüklerini göstermeye çekinmeyen insanları, sahip olduklarıyla övünenleri hep kibirli olmakla suçlar. Kibrin kelime anlamında bile vardır bu. Peki tevazu sahibi olduğunu sürekli dile getirip bununla övünmek ve dahi bunu diğer insanlardan üstün kılan bi özellik, meziyet gibi görmek kibrin ta kendisi değil midir??
Haksızdı kâbil kötüydü kâbil ama günahkar idiyse de bırak yansındı. Bi yerden sonra fazla tevazu ile onu döndürmeye çalışmak da kibrin alametiydi. Çünkü kader vardı..
Okudukça değişti dönüştü başladığı yere geri döndü sanki zihnim. Güzel kitapsın!!! Bu tarz kitapları genelde tercih etmesemde yolum kesişti ve okuyorum az kaldı bitmesine.. Ama yineliyorum güzel kitapsın!!!
Kötüye sürekli kötü olduğunu söylemek onu daha kötü yapar da seni daha çok iyi yapmaz. Artık sende kötüsündür.
Kötüyü doğruya çevirmeye çalışmak ilk önce iyi niyetlidir ama dönmedikçe doğruya, hazla inatla ısrar etmek, döndüren olmayı istemek seni bulanıklaştırır, niyetin iyi de olsa başlangıçta haz bulaşınca o niyete kirletir matkaştırır!!
Çok taktım kafaya iyinin ölçütü ne kadardır ne kadar sonra kirlenir. Kötüyü iyileştirmeye çalışırken iyiliği kaybedip kötüleşmek yeğ midir?
hey babam hey ne ararsan var
Tüm insanlar ona göre kötüydü. Birbirlerini küçümserler, dövüşürler, içerler, birbirlerini aldatırlar. Birbirlerinden üstün olmak isterler ama, kendi kendilerinin bile efendisi değildirler.
