Bir rüzgarda savruluyorum ama nasıl güzel sanki gerçekten benmişim gibi.
Spora gidecek vaktim yok ama boğazımı da tutamıyorum🤦🏼♀️🤦🏼♀️🤦🏼♀️ nasıl gidecek bu kilolar… mağdurumda mağdurum… 🤦🏼♀️🤦🏼♀️
Sözde senden kaçıyorum
Dolu dizgin atlarla
Bazen sessiz sevdasın
İpekten kanatlarla
Ama sen hep bin yıllık bilenmiş inatlarla
Karşıma çıkıyorsun
En serin imbatlarda
TAŞLARA VURAN ACI
Hatice, dedim. Ben Leyla’yım, dedi.
Ürperdim. Yol kayboldu. Ay sustu.
Rüzgâr bütün yapraklardan çekildi.
Yalnızlık işte, dedim.
Yok, dedi, sevmek arzusu.
Bir tek ölüler yalnızdır.
Bir daha ürperdim. Gülümsedi.
Su gülümsedi. Kedi kalbime yürüdü.
İnsanlar, dedim, konuşmuyor, dinlemiyor
Herkes bir top pıtrak ötekinin ağzında.
Korku, dedi.
Bilin ki eğer size yapılan "her" hatayı affeder, size söylenen her yalanı söylenmemiş sayar, çok üzseler de, üzdükleri taraflarınızı kendi kendinize iyileştirirseniz, onlar da sizi üzmekten çekinmezler. Nasıl olsa affedecek, unutacak ve iyileşeceksinizdir... Belki bir süreliğine onu elinizde tutabilirsiniz bu davranışınızla çünkü böyle biriyle olmak karşı tarafında bir süre hoşuna gider ama son evreye, o "kendine kızma ve suçluluk duyma" evresine geldiğinde, sizi görmek dahi onu mutsuz edecektir. Ha bir de son olarak... "Sizi kaybetmekten korkmayan her insan,sizi terk eder.”
Arayış
TEBESSÜMLE KALIN
Bugünlere nasıl geldim diye geçmişe baktığımda çogu zaman zorluklarla geçtiğini farkettim.
Geçmişi kimse kesinlikle unutturamaz o bi gerçek, ama takıntılıda olmamak gerek.
hepsi cocukken ağladığımız olayları gülerek hatırlamak gibi olacak.
İyi hissettikce daha tebessümle bakacağız.
Geçmişi güzelleştirmek için bugünleri güzel yaşamalıyız.
Espirilerle , iyi insanlarla , mücadeleyle.
Günlerimiz güzel olsun.
Tebessümle
20 Kuruş
Londra'daki camii'ye yeni bir imam gönderilmiş. Adam şehre gitmek için hep aynı otobüse biniyor ve çoğu zaman da aynı söföre rastlıyormuş.
Bir gün, bilet alırken şoför yanlışlıkla 20 kuruş fazla vermiş. İmam yanlışlığı oturup da parasını sayınca fark etmiş. Kendi kendine "20 kuruşu geri versem mi şöföre?" diye düşünüyormuş. Ama içinden bir ses diyormuş ki "çok gülünç bir para ve şoförün umurunda değil. Otobüs şirketi çok para kazanıyor zaten... Sadece 20 kuruş onlara bir şey yapmaz." Bu parayı saklayabilirim diye düşünmüş, Allahtan gelen bir hediye gibi...
İnecegi durağa gelince, imam kalkmış ve fikrini değiştirmiş, inmeden önce şoförün yanına gitmiş, 20 kuruşu geri vermiş ve demiş ki: "Paranın üstünü fazla verdiniz."
Şöför gülümsemiş ve demiş ki : "Siz caminin yeni imamısınız değil mi? Aslında uzun zamandır sizi caminizde ziyaret etmek istiyordum, islamı öğrenmek için. Bu yüzden bilerek size fazla para verdim. Nasıl tepki vereceğinizi görmek istedim."
İnerken imam artık bacaklarını hissetmiyormuş, yere yığılacakmış neredeyse, bir direğe tutunmuş ve kendine gelmeye çalışmış. Gözlerinden yaşlar dökülerek demiş ki:
"Allahım az daha İslamı 20 kuruşa satıyordum!. .."
Unutmayalım ki bizler, müslüman olmayan (veya müslüman olup da İslamiyeti bilmeyen ve yaşamıyan) insanlar için dinimizi tanıtan kişilerdeniz, bu yüzden hareketlerimize dikkat edelim. Maalesef insanlar bizimle birlikte dinimizi de yargılayacaklardır!
Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her
Kendinizi değil ama uygulamayı 5 yıl sonra nerede görüyorsunuz?
Aradan 5 yıl geçmiş ve bir sabah uyandınız, telefonunuzdan uygulamaya giriş yaptınız. Sizi nasıl bir 
1000Kitap uygulamasının karşılamasını isterdiniz? Hangi özelliklerin eklenmiş, hangilerinin ise çıkarılmış olmasını isterdiniz?
Hayal gücünüzü sonuna kadar kullanmaktan çekinmeyin lütfen. 🙏🏻 😇
Yorumunu en çok beğendiğim bir arkadaşıma Maldivler'de... Yaklaşık 30 saniyelik bir altyapı güncellemesinden sonra buradayız. (mxo)
YENİDEN DENE 🤭
Samimiyetsiz insanlara karşı hemen soğurum. Bir kapalı kutu gibiler, bi o kadar da açıklar. Genelde bu tarz insanlar başta samimi geliyorlar ama konuştukça anlıyorsunuz, sadece ihtiyacı olduğunda merhaba diyor size. Başta keşke anlasaymışım, nasıl anlayamadım demek yerine gerçek yüzlerini görmenin keyfini yaşıyorum. Buna bayılıyorum. Yalanlarını gülümseyerek dinlediğiniz biri gibi. O andan sonra asla sevmeyeceğim yabancı birine dönüşüyor. İlk gördüğüm andan daha yabancı daha uzak.
Sen ey kendiyle yetinen;
Fosforun yeri gece,
Ne yapar gecesiz ateşböceği?
Belki anlamsız ve delice
Kumrunun inanılmaz yuvası
Bir direğin tepesinde.
Ama boşluktur biraz da
Bir kuşu biçimleyen,
çok yorgunum. yıllardır koşuyor da varamıyor gibiyim ama bunu yürüyerek varmışlara nasıl anlatayım?
Instagram hesaplarını ele geçiriyorlar, birçok arkadaşımın hesabı gitti ve hızla devam ediyor nasıl korunur bilemiyorum ama bilginiz olsun yine de.
iyiyken dönüp bakacağım
Çok nadir yazıyorum buraya, uygulamayı ara ara silip yüklüyorum. Uzun zaman sonra dönüp yazdıklarıma bakınca garip hissediyorum, daha doğrusu o zamanlar düşündüklerimi hislerimi garipsiyorum. Epey zamandır içim çok buruk, içimdeki bu illet suçluluk duygusu geçmiyor, iyi hissedemiyorum, kendimi affedemiyorum. Ne oluyorsa içimde oluyor, ne oluyorsa ben yapıyorum. Kimseyi üzmeye hakkım yok ama mutsuzken, bu derece kötü hissederken bunu her vakit gizleyebilmem mümkün değil. 'Hissel olarak taşmak' son zamanlar hayatımdaki en somut olay. Nasıl geçer, ne zaman geçer bilmiyorum. Onun yanımda olması bana hep iyi geliyor ama onu dahil edemediğim her an her alanda yıkılıyorum.
..gözlerinde sessiz, sahipsiz çığlıklar var;
bedeni tütmeyen ama hunharca tutuşan alevlerle dolu..
bu hikayeler nereden, nereye savrulmuş,
her savuruş hangi yangından hangi tufana fırlatmış,
ne almış neyi yok edip
hangi bilinmezliği yaratmış kalbinde..
Yokluğun,
yoksunluğun bağrında nasıl yaşar ki insan..