reyhan
@ambivalent_mortal
~ Benim ellerimde kanlı diken yaraları
Senin ellerinde kanlı güller
93 reader point
Joined on January 2020
Okuma Hedefleri
Haruko
Artık, onların istedikleri gibi yaşamakla onların istemedikleri gibi yaşamak arasında tercih yapmak zorundadır.
Fakat başka bir yaşam tarzı seçemez miydi acaba? Ne tahminlere uygun ne de akıldışı bir zaman. Tamamen başka, herkesin kolayca gerçekleştiremeyeceği bir yaşam.
Sayfa 30
Sigara (Tabako)
O gece uyuyamayıp da yatağımın içinde dönüp dururken o yaşımda düşünebileceğim her şeyi düşündüm. O mağrur halim nereye gitmişti acaba? Hep kendimden başka bir şey haline gelmemek için çabalamamış mıydım? Artık, içimde kendimden başka bir şey olma isteği güçlenmiyor muydu? Bir bakışta çirkin olduğunu düşündüklerim, güzelliklere dönüşüyor gibiydi.
Sayfa 24
Sigara (Tabako)
Duman zarif kıvrımlarla yükseliyordu. Bir an havada asılı kalıyor, ne yöne gideceğini şaşırmış gibi oluyordu. Sanki uyanmadan hemen önceki rüya gibiydi; bir anlam kazanacakmış gibi olduğu anda dağılıp gidiyordu.
Sayfa 16
Reader Follow Recommendations
Sigara (Tabako)
Günler çözümsüzlükleriyle geçip gider. Böylesine can sıkıcılık gençlik çağlarında dayanılmaz olur. Evet doğrudur, gençlik çağlarında çocukluğun sinsiliği kaybolur, hatta bu artık kötü bir şeydir. O her şeyi en baştan düzeltmek niyetindedir. Fakat alem bu çabayı her zamanki soğukluğuyla karşılar. Onun yelken açışını fark eden tek
bir kişi bile olmaz. Ona gösterilen tavırlar genelde olması gerekenden farklı olur. Bazen yetişkinmiş, bazen de bir çocukmuş gibi davranırlar. Bunun nedeni onda özlü bir
şeylerin yokluğundan mı kaynaklanır acaba? Hayır, sanırım gençlik çağlarında onda kolay kolay bulunamayacak bir şeyler vardır ve o yalnızca bunun ne olduğunu adlandırmakta güçlük çeker. Bu, büyümedir. O nihayet adlandırmayı başarır. Başarı ona huzur verir, göğsünün gururla kabarınasını sağlar. Ancak, bir ad konulduğu anda o özlü şey, adlandırılamadığı zamankinden farklı bir şeye dönüşüverir. Üstelik bunun bile kendisi farkına varamaz. Yalnızca yetişkin olmuştur. Çocukluğun sımsıkı mühürlenmiş bir sandığı vardır. Genç insan bir gayret o sandığı açmaya çalışır. Kapağı açtığında içinin boş olduğunu görür. Bunun üzerine anlar ki, hazine sandığı dedikleri, her zaman böylesine boştur. Sonrasında artık kendi yargılarını önemsemeye başlar. Ancak, sandık gerçekten de boş mudur acaba?
Sandığı açtığı anda, göremediği çok önemli bir şey uçup gitmiş midir yoksa?
Sayfa 12
Sigara (Tabako)
"Her yere düşerken güneş ışıkları," diyor Baudelaire, " tükendi gençliğim zifiri karanlık fırtınalarda."
Sayfa 11