Anne yüzü hiç unutulmayacak bir yüzdür...
Allah Resulü (s.a.v.) hasta olan annesine sığınmış, "Anneciğim, nedir bu hâl?" diye soruyor. "Bu bir hastalıktır," diye yanıtlıyor annesi, "bu hastalığın adı ölümdür." Altı yaşındaki bir çocuk ölümden ne anlar? "Sen de babam gibi mi olacaksın?" diyor. Yani dönüşü olmayan bir şey mi? Âmine validemiz hiçbir şey söylemiyor. Orada, altı yaşındaki çocuğunun önünde ruhunu teslim ediyor. Ebvâ'da Allah Resulü (s.a.v.) hayatının en zor anlarını yaşıyor. Ümmü Eymen annemiz teskin etmeye çalışıyor. Efendimiz (s.a.v.) orada Ümmü Eymen annemize bir şey söylüyor: "Ey Ümmü Eymen! Anne yüzü hiç unutulmayacak bir yüzdür."
~Her diri ölür, ~Her yeni eskir, ~Her yaşlı göçer, ~Bende öleceğim; ~Fakat senin gibi temiz bir vekil bırakacağım için, ~Adım asla ölmeyecek... "Amine annemiz son sözleri"
Amine annemiz:
"Her canlı ölecek, her yeni eskiyecek, her yaşlı dünyadan ayrılıp gidecektir. İşte ben de ölüyorum. Fakat adım ebediyyen kalacak. Çünkü arkamda hayırlı ve tertemiz bir evlâd bırakıyorum.”
Ne KADINLAR gelip geçti şu fani dünyadan.... *Firavun gibi bir adamın karısıyken, sabrına mükafat cennetle müjdelendi ASİYE ANNEMİZ. *İftiralar atılarak tecrid edildi İSA'sı doğana kadar MERYEM ANNEMİZ. *Sabrının meyvesiydi duvardan fışkıran hurmalar. Rabbimin mucizesiydi kundaktaki bebeği konuşturup, annesini aklayan. *Çölde küçük İsmail'iyle tek başına tevekkülle kalan HACER ANNEMİZ. Mükafatı çölün ortasında ZEMZEM'le vuslat. *Karnındaki yetimiyle kalan, Abdullah'ın hasreti ile yanarken EVLADI MUHAMMED'e (s.a.v) kavuşan AMİNE ANNEMİZ. *Bütün varını MUHAMMED'ÜL EMİNE adayan fazilet timsali, en güzel eş, en iyi arkadaş HATİCE ANNEMİZ. En olgun haliyle anlayışı ve itikatıyla 40 yaşında Pergamberliğin gelişine ilk şahitlik eden. *Genç yaşta RASÜLE yarenlik edip, sonrasında Ümmete Anne olan AİŞE ANNEMİZ. *25 yaşında ardında iki öksüz bırakarak babacığının ardından ebediyete göçen FATIMA ANNEMİZ. Peygamber incisi HASAN ve HÜSEYİN'in annesi. *Kerbelada can siperhane haykıran ZEYNEP ANNEMİZ. Selam Selam Selam olsun annelerimize… Selam olsun Allah’ın kulu olmak için bu yola baş koymuş bütün mü’min ve mü’minelere…
Amine annemiz vefat ettiğinde yanında olan Ümmü Eymen annemize P.E bir şöyle söyler . "Ey Ümmü Eymen! Anne yüzü hiç unutulmayacak bir yüzdür ."
Sayfa 62
Amine annemiz vefat etmeden önce ebva köyünde. Efendimiz Aleyhissalatü vessela'm. Biz bir daha babamla karşılaşamayacağız değilmi anne? Diye soruyordu ona. Dediki; Amine annemiz: Oğlum Muhammed. Her başlayan biter. Her gelen gider. Her yeni eskir. Her taze bayatlar. Her güzel çirkinleşir. Her yaşayan ölür. Ezeli ve ebedi olan sadece Allah'tır. Oğlum Muhammed'im. Yolun bundan sonrasını bensiz gideceksin korkma. Allah seni zayi edecek değildir.
Amine Annemiz'in Efendimiz'e son sözleri
"Ey mübarek çocuk! Ey dünyaya bulaşmadan bir konup, sonra uçup giden güvercin (Abdullah)'ın oğlu! Baban her şeyin sahibi ve her şeyi bilen Allah'ın yardımıyla oklarla kura çekildiği günün sabahı yüz güzel deve karşılığında kurban edilmekten kurtulmuştu. Eğer rüyamda gördüklerim çıkarsa sen bütün insanlığa gönderilecek ve helâlı-haramı öğreteceksin. İnsanları hakikate ve İslam'a ulaştıracaksın. Baban İbrahim'in dininde olacaksın. Allah seni bütün putlardan korusun. Senin davan insanlık durdukça devam edecektir. (Bu sözlerden sonra dedi ki;) Her diri ölecek, her yeni eskiyecek, her yaşlı dünyadan ayrılıp gidecektir. İşte ben de ölüyorum. Fakat adım ebediyyen kalacak. Çünkü arkamda bir hayırlı ve tertemiz bir evlat bırakıyorum."
"mekke çocukları ANNE diye seslenirlermiydi senin yanında?
Allah resülü (sav) hasta olan annesine sığınmış. "anneciğim nedir bu hal?" diye soruyor "bu bir hastalıktır." diye yanıtlıyor annesi "bu hastalığın adı ölümdür." altı yaşındaki bir çocuk ölümden ne anlar? "sende babam gibi mi olacaksın" diyor. Yani dönüşü olmayan bir şey mi? Amine validemiz hiçbirşey söylemiyor, orada 6 yaşındaki çocuğun önünde ruhunu teslim ediyor. Ebvada Allah Resulü(sav) hayatının en zor anlarını yaşıyor. Ümmü Eymen annemiz teskin etmeye çalışıyor. Efendimiz (sav) ümmü eymene bir şey söylüyor: "EY ÜMMÜ EYMEN! ANNE YÜZÜ HİÇ UNUTULMAYACAK BİR YÜZDÜR."yıllar sonra bu sözün ne anlama geldiğini biz yine efendimiz den(sav) öğreneceğiz 50 küsür yaşındayken. Efendimiz (sav) medinedeki mescitte namaz kıldırıyor, fatihayı okumaya başlıyor bitiremiyor... Ağlıyor... Ağlıyor... Sonra bitiyor namazı ve sahabe soruyor:"YÂ RESÛLALLAH BUGÜN NAMAZ DA ÇOK DUYGULANDINIZ NE OLDU!?. efendimiz (sav) şöyle diyor." AKLIMA ANNEM GELDİ. DEDİMKİ ŞİMDİ ANNEM HAYATTA OLSAYDI BENDE EVE VARSAYDIM, BAŞIMI DİZLERİNE KOYDAYDIM... "EY ANACIĞIM! OĞLUN GELDİ, DESEYDİM ODA BENİM SAÇLARIMLA OYNASAYDI!... (mekke sokakları kaç gece gözyaşlarını taşıdı ebvaya, kaç gece ANNE diye hıçkırdın? (dursun ali erzincanlı)
Âlemlerin Sultanı Hz. Muhammed Aleyhisselam dünyaya şeref verdi. Onun doğumunu anlayan Âmine Annemiz, kendini biraz kaldırıp kutlu oğluna baktığında O'nun secdede olduğunu gördü. Dudakları kıpırdıyor ve bir şeyler söylüyordu. Doğum sırasında orada bulunanlardan Şifa Hatun yanına yaklaştığında O'nun, "Ümmeti! Ümmeti!" dediğini duydu. Şahadet parmağı da havadaydı. Odanın içi bir anda aydınlanı vermiş ve bütün dünya nurla dolmuştu...
Sayfa 28 - Muştu YayınlarıKitabı okudu
"Hz.Abdullah'ın alnında parlayan nur artık yoktu. Çünkü o nur Kâinatın Efendisine hamile olan annelerin en büyüğü Hz. Amine'ye intikal etmişti." NOT: Bu nur Peygamberimiz (sav) doğana kadar soyunu taşıyanda yüzyıllar boyu sırayla vücut bulmuş, en son Hz. Amine annemiz doğum yapınca Peygamberimize (sav) ulaşmıştır. Bu nur şanlı Peygamberimizin (sav) nurudur.
Hz.Âmine Annemiz ♡
"Bir anne düşünün ki, alemlere rahmet olarak gönderilen peygambere anne olmak nasip olmuştur. Ne büyük şeref bu Ya Rabbi !
Sayfa 73 - Rehnümâ Yayınları
Bu sözlerden sonra Âmine annemiz gözlerini dünyaya kapadı. Dadısı Ümmü Eymen Peygamberimiz (a.s.m)’ı teselli etmeye çalıştı. Daha sonra da Âmine annemizi yakınlarındaki Ebva köyüne götürerek defnetti.
Peygamberimizin doğum öncesi o 9 güzel ay 1.ay Adem Peygamber 2.ay Şit Peygamber 3.ay Nuh Peygamber 4.ay İdris Peygamber 5.ay Hud Nebi 6.ay İbrahim Nebi 7. ay İsmail Nebi 8. ay Musa Peygamber 9. ay İsa Nebi böyle bir mucize 9 ay her ay ayrı peygamber ile gecen hamilelik ve Amine annemiz
Henüz altı yaşında bir çocuktur Efendimiz. Hiç görmediği babasının hüznü üzerine annesini kaybetme korkusu eklenmiştir. Amine annemiz tamda o anlarda, tüm insanlığı anne şefkati ile kucaklayan bir merhamet ile seslenir; “Oğlum, Muhammedim, Her başlayan biter, Her gelen gider, Her yeni eskir, Her taze bayatlar, Her güzel çirkinleşir, Her yaşayan ölür. Ezeli ve ebedi olan yalnızca Allah`tır. Oğlum, Muhammedim. Yolun bundan sonrasını bensiz gideceksin. Korkma! Allah seni zayi edecek değildir…”
Amine annemiz'in "o gece evin içi nurla doldu,yıldızların sanki üzerimize dökülecekmiş sarktıklarını gördük" dediği gecedir bu gece. Bu gece-ler bazı eksikliklerimizin muhasebesini yapmak için bize verilen birer fırsattır. O yüzden bizler O'nu tanımalı,anlamalı, O'nun gibi yaşamalı...
Resim