Gökyüzü pırıl pırıldı. İçinde bembeyaz uçuşan yıldızlara göre karanlıktı ama yine de pırıl pırıldı; sanki orada muazzam bir ışığı örtmekte olan kadife bir perde vardı, sanki parıldayan yıldızlar sadece o perdedeki delikler ve yırtıklardı, o anlatılmaz aydınlık da oradan sızıp öyle parlıyordu.
Ama... ama... size söyledim ya... ben Amok koşuyordum, sağa bakmıyordum, sola bakmıyordum.
Sayfa 37 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Öğrenilmiş çaresizlik mi?
Anlıyor musunuz, doktor olmak demek ne demek, bütün hastalıklara karşı herşeyi bilmek-yardım etme sorumluluğu olmak , sizin de bilgece söylediğiniz gibi-ve yine de ölmekte olan birinin yanında güçsüz bir şekilde oturmak, bilmek ama yine de gücü olmamak...
Sayfa 46 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Ben ... ben sadece birşeyi anlamıyorum , nasıl... nasıl bir insan bunu yapabiliyor, o anlarda nasıl onunla birlikte ölmeden durabiliyor... nasıl oluyor da ertesi sabah bir uykudan uyanabiliyor ve dişlerini fırçalayabiliyor ve bir kravat takabiliyor...
Sayfa 47 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu