Jacques Derrida, Platon’un Eczanesi, Pinhan Yayıncılık, 2012, Felsefe,
Spoiler İçerir....
Platon’un Eczanesi: Hem şifa hem de zehir olmak,
Jacques Derrida’nın 1972 yılında yayımladığı, La dissémination (Dağılım) başlıklı kitabının bir bölümünden oluşan Platon’un Eczanesi,size Derrida hakkında birkaç ipucu vererek başlıyor. Fransız filozofun anlaşılmadığından dem vuranların aksine Derrida’nın anlaşılır olduğu
279 syf.
9/10 puan verdi
Kierkegaard'ın yaptığı öyle zor bir şey ki, varlığını ve yaşamı duyumsayamadan gülümseyebilmek gerçekten çok güç bir iş. ruhu acı içerisinde kıvranan insan için her gülümseme acıyı bir kez daha hatırlamaya sebeptir aslında. ''Neden'' sorusuna cevabını alamamış ve orada kalmış olan insan için bir işkenceden ibaret olan yaşamı olumlayabilmek çok ama çok güç. Bunu başarabilmiş insanı özel bir yere koymuyor değilim. Amor Fati noktasında bir türlü Nietzsche'yi yakalayamadım mesela ben. kaderi sevemiyorum. çünkü neden?
nedir bu sorunun cevabı?
işte bu soru ve olası her cevabı büyük bir tezat büyük bir acı ve büyük bir trajedidir. insan bu trajedi karşısında gülümseyebiliyorsa ne mutlu ona... ne mutlu.
Kierkegaard, eserinde öyle bir güncellik mevcut ki bugün bile iki asır önceki sözlerinin geçerli olduğunu görmek oldukça vurucu noktasıydı kitabın. özellikle medya ve kamusal alan tanımlamaları oldukça ilginç. ileriyi görmüş diyebilirim.
Felsefi olarak fazla hegelci bir duruşa sahip olsa da Kierkegaard, samimiyeti ve düşünme biçimiyle işi düzeltiyor diyebilirim.
Gülümsemenin felsefesinin işlendiği bu kitabı önemsiyorum. Başka türlü nasıl yaşarız? tepkisinin izdüşümüdür çünkü...
Gülüşler hep sizinle birlikte olsun.
•Bu kitabı bana doğum günü hediyesi olarak arkadaşım göndermişti. Ama bir türlü okumak kısmet olmadı. Kısmet şimdiymiş. Bu okuduğum üçüncü Mehmet Coral kitabı. Mehmet Coral ile ilk tanışmam 1998’de “Bizans’ta Kayıp Zamanlar “ ile oldu ve 1999’da “Konstantaniye’nin Yitik Günceleri” ile devam etti. Aradan geçen 20 seneye rağmen unutmadığım
Amok Koşucusu nedir?
Herkesin bildiği bir ifade vardır. "Gözüm karardı, hiçbir şeyin farkında değildim." Diye, işte amok koşucusu tam olarak bu ifadeye karşılık geliyor.
Kitapta amok koşucusu olarak ifade edilen doktor karakterimizin amacı uğruna ne kadar ileri gidebileceğini görüyoruz.
Amok nedir, bilir misin ?
Amok mu? Hatırladığımı zannediyorum... “Malezyalılarda görülen bir tür sarhoşluk...”
“Sarhoşluktan daha da öte...Bir tür delilik, insanın öfkeden gözünün dönmesi...Alkol zehirlenmesiyle kıyaslanmayacak kadar tehlikeli, anlamsız bir saplantı yatağı...”
Ah Zweıng... Yine incecik bir kitaba dünya sığdırmış. Gurur, öfke, ihanet, pişmanlık, vicdan kavramlarını o kadar etkili bir dil ile anlatmışki, bırakın bir sayfa sonrasında neler anlatıyor diye meraklanmayı, bir cümle sonrasını bile heyecan dorukta bekliyorsunuz. Anlatmak istediğini, okurda hiç şüpheye mahal vermeden, dikkat dağıtmadan muhteşem bir pisikoloji tahliller ile önününe seriyor ve tekrar tekrar insana, insani görevlerini hatırlatıyor. Hani, insan çok sevdiği, çok özlediği bir yemeği büyük bir iştahla yerde o tat uzun bir süre damağında kalır ya, işte benim ruhumda da tam olarak o tadı bırakıyor Zweig'in kitapları. Mutlaka kitaplığınıza Zweig’in kitaplarını sıkıştırın. Asla pişman olmazsınız. Kitaplar ile kalınız :)
Stefan zweig hayatımda parantez açılacak nadir yazarlardan biri. Bana hangi yazarın yaşadığı dönemde yaşamak istersin diye sorsalar sayacağım üç isimden biri olur bir oturuşta okunuyor evet ama bunu yazanın zekası da bunu bir oturuşta yazdığının ispatı bence hayranlıkla okumaya devam ediyorum seni kalemine sağlık