Doğru dürüst tanımadığım birini unutmak bu kadar zor olmamalıydı.
- Onu kırdım, defalarca.
- Ama sevgi budur zaten, değil mi? Sırf biri seni hayal kırıklığına uğrattı diye onu sevmeyi bırakmazsın.
"Sadece seninle olmak istiyorum. Nereye gidiyorsan yanında yürümek istiyorum Ivy. Bu kadar."
Sayfa 114 - Bishop LattimerKitabı okudu
"Beni mutlu eden bir kız istemiyorum," dedi. "Seni istiyorum."
Sayfa 124 - Bishop LattimerKitabı okudu
Bir ömür boyu yalandan sonra gerçeğin acısına minnettardım.
Ama sevgi budur zaten, değil mi ? Sırf biri seni hayal kırıklığına uğrattı diye onu sevmeyi bırakmazsın.
Gözyaşlarıma teslim olup kendime, kaybettiğim her şey için ve olacaklara karşı duyduğum korku yüzünden ağlama izni verdim.
Elimde bir kitap yoksa asla bir şeyler yapmadan oturmakta iyi olmamıştım. Hiçbir şey yapmadan çok oturursam, aklımda düşünceler dolanmaya başlardı; Callie’nin dediğine göre bu durum ancak belaya yol açardı.
Sayfa 47 - Yabancı yayınları/ Ivy LattimerKitabı okudu
Ölçülüyor*
Bu noktaya nasıl geldiğimizden emin değildim; bir kızın tek değeri nasıl bir evlilik yaptığı, bir adamı nasıl mutlu ettiği ile ölçülüyordu.
Sayfa 162 - Yabancı yayınları/ Ivy LattimKitabı okudu
Ya bu kız bu oğlanın kıymetini bilemedi!
“Neden benim için çabalamayı bırakmadın?” (…) “Ne demek istiyorsun?” (…) “Doğruluk mu cesaret mi oynadığımız o akşam. Bir süre sonra annenin sevgisini kazanmak için çabalamayı bıraktığını söylemiştin.” Durdum. “Neden benim için de pes etmedin?” “Nedenini biliyorsun,” dedi sessizce. (…) “Çünkü sana aşığım, Ivy,” diye fısıldadı. “Senden vazgeçmek bir seçenek değil.”
Sayfa 228 - Yabancı yayınları/ Bishop ve Ivy LattimerKitabı okudu
Fiziksel görünüşe odaklanmamak iyi bir şeydi, bir sürü yönden. Ama babanın sana asla güzel dememesi, hatta öyle olup olmadığını bilmemekte kederli bir şey vardı.
Sayfa 188 - Yabancı yayınları/ Ivy LattimerKitabı okudu
Allah’ım ben daha bir şey demiyorum, sen konuyu biliyorsun!
“O benim babam!” diye haykırdım, neredeyse başka bir hıçkırıkta boğuluyordum. “Babana güveniyor musun?” “Dürüst olayım mı?” Bishop başını iki yana salladı. “Tamamen değil. Çoğu insana güvenmiyorum.” Havlunun düşmesine izin verdi. “Senin haricinde.”
Sayfa 177 - Yabancı yayınları/ Bishop ve Ivy LattimerKitabı okudu
"Kes şunu, Ambrose. Beni utandırıyorsun."
"Farkındayım, Fern." Ambrose, yüzünde yamuk bir sırıtışla, çekici bir ifadeyle kıkır kıkır gülüyordu.
"Ama kendime engel olamıyorum. O kadar sevimlisin ki."
Bazı insanlar… bazı insanlar asla değişmez. Değişmeleri gerektiğinde bile .
Beden zihni şekillendirir öyleyse denizyıldızı yukarı!
… acele etmeden konuşmak, sahici benliğimizi ortaya koymamıza engel olan, azgın sosyal kaygılar yaşamadan net bir iletişim kurmamıza olanak sağlar. Postürünüzle, hareketlerinizle ve konuşmalarınızla yaygın bir beden dili kullanmak, kendinizi daha emin, daha az kaygılı ve dalgın, genellikle daha pozitif ve güçlü hissetmenizi sağlar.
Sayfa 227Kitabı okudu
