Sevgi insanı yanlışa sürüklemez.
Nobel edebiyat ödülü almış bir yazarın kaleminden çıkmış olan Iokaste bir çırpıda okunacak bir kitap olup, dili ve içeriği bakımından sade ama konu bakımından özgünlüğü bulunmayan sanki yazar herhangi bir kitaptan( bence suç ve ceza :) ), olaydan veya duyduğu bir durumdan etkilenmişte eline kalemi alıp alelacele yazmış gibi bir hissiyat yaratıyor okuyucuda. Özenle işlenmiş bir kurgusu ya da olay örgüsü veyahut bir mesaj verme gibi bir kaygısı yok. Duygu durumlarını işleyiş bakımından okuyucuya bunu güzel bir şekilde aktarmış lakin yine de yer yer bazı duygu durumlarında eksiklik veya kopukluk hissettiriyor. Kitabın ismi ile bağlantı kurmaya çalıştım lakin bulamadım ama Iokaste mitolojisiyle ilgili bir araştırmaya ittiğini söyleyebilirim. Kitapta ana karakterimiz helenin ne yapacağını kestiremiyorsunuz hatta hiç beklemediğim veya tahminlerde bulunamayacağız bir sona hazırlıklı olun ben bir aşk romanı okumayı beklerken vicdan azabından bitap düşen roman kahramanımızın ızdırabını okuduk suç ve ceza kitabından raskolnikov'un kız versiyonu gibi hissiyat uyandırdı bende :) Yazarın okuduğum ilk kitabıydı. Yazım dili bana çok basit gelse de yazarın diğer kitaplarını okumak , yazım dilini anlamam için bir şans daha tanımak isteyeceğim bir yazardır kendisi. Keyifli okumalar :) 
Iokaste 
Anatole France
Gamze Malkoç Hanımefendi’nin Hayatı ve Görüşleri
Bir kitap tarafından nasıl dayak yedim? Gelin anlatayım.
Öncelikle İngiliz edebiyatına ve Rus edebiyatına aşığım. Ama Fransız edebiyatına bir türlü ısınamıyorum. Kitapta aristokratlar, tiyatrolar, madamlar, mösyöler, tablolar, müzeler, siyasiler havada uçuşuyor. Yazıldığı dönem için harika. Ama 2024’te biraz iç bayıyor. Her ne kadar Floransa’da (Floransa İtalya’dadır cahiller bilmez) geçse de o mıymıy romantizm beni ensemden tuttuğu gibi duvara fırlattı. Yere düştüm. Şairler tekme tokat girişti. Ressamlar saçımı çekti. Ya düşünün. Adam aşk acısı çekiyor. Aşkını unutamadığı için yat alıyor. Denizde giden şey var ya. O. Zenginin aşk acısı bile başka. Neyse kitabın konusu yasak aşk ve mıymıymıymıy. Ben zorlandım okurken. Kendine güvenmeyen okumasın.
Kimler sever: 2 bomonti içim kaybedenler kulübü edebiyatı yapanlar
Kimler sevmez: romantik laflardan hoşlanmayan DÜZ NORMAL insanlar.
Teşekkürler.
Ricalar. 
Kırmızı Zambak
Cumhuriyet dönemi yazarı olmasına rağmen dil ve üslup açısından Meşrutiyet kuşağına bağlı kalan Hisar'ın bütün yapıtları esas olarak "hatıra"ya dayalıdır. Romanlarında Maurice Barrés, Anatole France ve Marcel Proust gibi yazarların edebiyat anlayışlarını benimsemiştir.
1941'de yayımlanan ilk romanı
Fahim Bey ve Biz ve Biz ile CHP Roman Yarışması'nda üçüncülüğü kazanmış ve edebiyat dünyasında önemli bir yer edinmiştir.
Abdülhak Şinasi Hisar, ilk romanı Fahim Bey ve Biz’de, Fahim Bey’in sıradan, fakat gelecekten bakıldığında tüm bir dönemin hareket, dönüşüm ve çelişkilerini içinde barındıran hayatını hikâye eder. Geç dönem Osmanlı dairelerindeki bürokratlığı, tüccarlık denemeleri, kimlik arayışları, tutunamayışlarıyla Fahim Bey, edebiyatımızın benzersiz karakterlerindendir.
Kitabın konusu ise hayalperest bır genç adamın, zamanına uymayan davranışları yüzünden yada sürekli hayal kırıklığı içinfe olsn Fehim Bey 'in iç dünyasını birlikte okuduk ögrendik
Abdülhak Şinasi Hisar, ilk romanı Fahim Bey ve Biz’de, Fahim Bey’in sıradan, fakat gelecekten bakıldığında tüm bir dönemin hareket, dönüşüm ve çelişkilerini içinde barındıran hayatını hikâye eder. Geç dönem Osmanlı dairelerindeki bürokratlığı, tüccarlık denemeleri, kimlik arayışları, tutunamayışlarıyla Fahim Bey, edebiyatımızın benzersiz karakterlerindendir...
Türk yazar Abdülhak Şinasi Hisar
. Fahim Bey ve Biz
