Othello, ilgiyle okuduğum bir kitap oldu. Muhteşem bir tragedya… Hırs, aşk ve kıskançlık
duygularının birleştiğinde bir insanı nasıl değiştirebileceği ancak böyle anlatılırdı.
“Benim için akılsız ama çok seven biri deyin, kolay kıskanmayan ama
bir kere kıskandı mı kendini kaybeden biri diye söz edin” diyen zavallı Othello. Bir tiyatro eserinde sevginin ve kıskançlığın birleşince insana neler yaptırabileceği daha iyi anlatılamazdı. Duygu yoğunluğu çok olan bir eserdi, hüzünlendirirken sinirlendirdi de. Othello’ya çok kızgınım içimde. İnsanların nasıl gözünü hırs, öfke, kıskançlık bürüdüğünde kötüleşebildiğinin temsili benim gözümde. Şimdiden unutamayacağım bir karakter olarak kaldı bende. Ayrıca psikolojide patolojik kıskançlığa “Othello Sendromu” deniyormuş. Bir kitabın bir bilimde söz konusu olması ve bir hastalığa ad vermesi sizce de çok etkileyici değil mi?
Othello
