Hayat bir oyun
Tiyatro oyunlarıyla yaşayan birkaç arkadaşın hayata da bir tiyatro oyunu muamelesi yapmasını anlatan güzel bir tiyatroydu. Sonu da anlamlıydı. Coşkun'un hayatta yaptığı büyük hatalardan kaçmak için hayatı tiyatro oyunu gibi görmesi ve yazdığı oyunları ciddiye alması, kendi hayatından pişmanlık duyduğu için yazdığı oyunları kendi hayatıymış gibi benimsemesiyle açıklanabilirdi. Onun adına üzüldüm. Cemile'ye de gerçek hayattan kopup hayal aleminde yaşayan bir kocayla yaşadığı için çok üzüldüm. Coşkun, adı gibi çok tutkulu ve sanatını ciddiye alan bir karakterdi fakat bir o kadar kararsız ve ne yapacağını bilemeyen bir zavallıydı. Oğuz Atay'ın en tipik karakterlerinden biri... İstediği kişiyle evlenmemişti. Hayatında bir başarı elde edememişti. Borç içinde yüzüyordu. Delirmiş gibi konuşmaları bana Necip Fazıl Kısakürek'in Bir Adam Yaratmak tiyatrosunu anımsattı. Ancak Coşkun'un milletine katkı sunma şevkini çok beğendim. Nutuk çektiği yerler güzeldi. Saadet Nine'nin geçmişte kalmış zihni ve buna göre şekillenen davranışları da eğlenceliydi.
Oğuz Atay'ın ülkedeki yasaklara gönderme yaptığı yerler de güzeldi. İğneleyici tavrını görmezden gelmek mümkün değil zaten .
Tiyatro okumayı sevenlere bu kitabı kesinlikle öneririm.
Oyunlarla Yaşayanlar
Oğuz Atay
