Zıtlar birleştirildi
Bırak somurayım acılığını, acını,
Acılı kutbuyum ben mıknatısın;
sense neşe, Çok isterim hep öyle kalmanı.
Sinik ve soytarı, nasıl bilebilirdim,
Korka korka göle adımını atan biri gibi
Aşkın gerçekte korku olduğunu
Selam, Oza?
Bizi kutaranların kendileri kurtulmuş değil
Neden izin vermiyorsun deniz kıyısına gitmemize?
Tekmeler atan nedir göğsümün içinde
Bir partizan kız gibi?
Yavaş ol, yüreğim
Şu otomatikleşmiş yeryüzünde.
Belki de duygusalız, kendi hayrımıza değil hiç bu;
Ruhlar da sökülecektir bademcikler gibi.
Zoya!" diye bağırıyorum. "Zoya!"
Ama duymuyor. Anlamıyor
Hiçbir şey.
Belki de onun adı Oza?
Ne yaptım ben, ne yaptım sarı saçlı sevgilim?
Acı çektirsin istemedim sana bu şiirim.
Yaşatmayı ummuştum seni sonsuza kadar;
Felaketten başka ne getirdim?
Ne acı birbirimize bunca geç rastlamamız
Ya ayrı olmamız daha da acı.
Sayfa 57 - VE YAYINEVİ 1. Basım: Haziran 2014Kitabı okudu
Neden izin vermiyorsun deniz kıyısına gitmemize?
Sayfa 35 - VE YAYINEVİ 1. Basım: Haziran 2014Kitabı okudu
Gel vedalaşalım şu dizelerin parmaklıkları arasından:
Boğuluyorum, kan başıma saldırıyor Avucumda çırpınan bir kelebek gibi
Sesin titreyince telefonda.
VE YAYINEVİ 1. Basım: Haziran 2014Kitabı okudu
Büyük bir mucizedir yaşamak
Nasıl tartışmalı bunu hiç yaşamayacak olanlara