Harry Potter ve Felsefe TaşıJ. K. Rowling (Robert Galbraith) · Yapı Kredi Yayınları · 202053.3k okunma
Prometheus'tum çiviyle çakılırken taşlara Ciğerimi kartallara yedirdim. Spartakus'tüm köleliğin çığlığında... Aslanlara yem oldum, tükendim. Kör kuyuların dibinde Yusuf'tum, Kerbela çölünde Hüseyin, Zindanlarda Cem Sultan,sehpada Pir Sultan Kaçıncı ölmem, kaçıncı dirilmem bu? Tanrılardan ateş çaldım. Yüzyıllarca tutuştum, üst üste yandım.Bir Anka kuşu gibi anne, bir Anka kuşu gibi kendimi külümden yarattım.
Bizi yedi kat yerin dibinden alıp sırtında götürürken Anka kuşu
budumuzdan et kesip veririz.
Sonra Kafdağı'na ulaştık mıydı
kuş unutulur
biz buraya say-i zatîmizle çıktık, deriz.
Say-i zatî : budumuzdan kestiğimiz et?
Halbuki kuş onu bile yemedi
dayandı aç bi-ilaç seni yükseltmek için.
Verdi sana et parçanı gerisin geriye.
Sayfa 136Kitabı okudu
Gazi Paşa'ya ithafen,saygıyla..
"Gerçek iyi insan Anka kuşu gibi nadiren dünyaya gelir.Büyük şeyler seyrek yaratılır,paha biçilmez değerleri daha da iyi anlaşılsın diye..."
Sayfa 83 - Destek YayınlarıKitabı okudu
Ayrıca şuna da inanıyorum ki, biz, bugünkü Anadolu Türkleri, Doğu klasiklerini yeni baştan anlamak ve anlatmak zorundayız. Başta Kur'an olmak üzere Arap ve Fars edebiyatını, biz bugüne kadar, iyi kötü, doğru yanlış demeden aklımızı, sağduyumuzu kullanmadan bir çeşit kıble saymış, Hafız'ın serçe kuşu dediğinde bir zümrüdü anka görmüş, Sadi'nin ev dediğini saraya çevirmişiz. Onları asıllarındaki sadelikle görürsek, yeniden ve daha kökten kazanabiliriz.
Sayfa 6 - Önsöz I - Sabahattin Eyüboğlu - İş Bankası Kültür Yayınları - Şubat 2020Kitabı okudu
Alya
Hüznüme çare ararken tenhalarda bulduğum bir kaç kelime...
Kelimeler sızıyor sızlanmış yaralardan.
Yaralar kapanmıyor Alya.
Eylül geldi
Kışlıklar arasına katladığım hüznümü giyme vakti.
İnsan, biraz hüzün çokça umuttur Alya.
Papatya seven kadınlar var hâlâ,
Yetimlerin başını okşayan abiler...
Dahası apartmanın sekizinci katında çiçek
Herkes aşk derdine aşina olmaya ehil değil, nitekim baykuş viranede, bülbül gül bahçesinde konaklar. Herkesin makamı da ayrı mekânı da... Sinek karnını doyurmak için pisliğe konar, her deliğe girer çıkar, Anka kuşu Kaf dağının tepesinde yaşar. Rızkı gelir ayağına...
Bizim için en mühim gıda; annemizin sütüydü, peki peşine mi düştük? Hayır hiç zahmet çekmeden, akıttılar ağzımıza. Rızk elbette gelecek, iyi de bu telaş niye o zaman?
