Şuur, idrak ettiği varlıksal bilgi ile nitelik değiştirmektedir.
Tabular, inançlar, gelenekler,görenekler, huylar, saplantılar yaşar insanlar üzerinden.. Tek yaşamayan ise;o insanların "kendileri" dir.
Yaşlı adam: -Öldüm mü?
Azrail: “-Hiç yaşadın mı ki?!”
Sayfa 88Kitabı okudu
Sen hiç "bilmiyorum" diyen bir koyun gördün mü? - Hayır. Neden? Çünkü bilmediğini bildiğinde koyunluktan çıkar…
"Bilmediğini bilmenin farkındalığı" ile yola çıkan insan, "bilen (olan)" ile ilişkisinde -potansiyeline bağlı olarak dönüşmeye başlayacaktır. Ne kadar bilirse bilsin, "bildikleri" değil "yapabildikleri" onu "dönüştürecektir". Yolda yürümek için insan nasıl ileriye doğru adım atıyor ancak zamanı geldiğinde ayağını oradan çekmeyi de biliyorsa; bilginin toplanacağı, hazmedileceği ve toplamanın bırakılacağı zamanlar olacaktır...
Sürekli sulanan çiçeğin kökleri çürür... Sulanmayanınki ise kurur...
Sayfa 167Kitabı okudu
İnsanın;anlayışla birlikte sindirmediği, hücrelerine kadar işletmediği hiçbir bilgi, bilgi değildi..Sadece yüktü.
Söyle;hangisi, tek başına hükümdar olduğu "beden toprakları"nda kendi savaşını bitirebilmiştir?
Uyumayı seven, onu uyandıracak her şeye düşman olacaktır...
Bu; kendi hakikati, özü veya ruhu olsa dahi…
Sayfa 130Kitabı okudu
"Söyle; hangisi, tek başına hükümdar olduğu 'beden toprakları'nda kendi savaşını bitirebilmiştir?"
Sayfa 29 - Cinius Yayınları
Zaman varken şu basit soruyu sor kendine: "Ben gerçekten ben miyim?"
“Emeksiz varılan hangi menzilden hayır gelmiş yolcuya?
Önüne daha acıkmadan hazır yemek konan hangi insan evladı, o yemeklerin gerçek tadını alabilmiş? Kaçı bilebilmiş, hazır bulduğunun değerini?”
Sayfa 100Kitabı okudu
Söyle;hangisi, tek başına hükümdar olduğu "beden toprakları"nda kendi savaşını bitirebilmiştir?
Aslında neyi arıyoruz?
Her varlığın, varoluşun o noktasında neye en çok ihtiyacı varsa onu arayacağını unutma! Açken, önce yemek ararsın…Bir yandan üşürken, bir yandan başına yağmur yağıyorsa, barınak ararsın…Sağlığınla ilgili bir aksaklık varsa önce çözüm ararsın….
Varlığı dönüştüremeyen bilgiler, biriktikçe ve bekledikçe kokmaya başlayacak, bir süre sonra da yiyeni zehirleyecektir….
Bugüne kadar anlayabildiğim, bunun yapmakla değil, yaptıklarından vazgeçmekle olabileceği…Tıpkı temizlik gibi Negatif bir süreç…Bir bırakma, terk etme süreci…Bu durumda asıl soru sanırım “Ne yapmam gerekiyor” değil ama ne yapmayı bırakmam gerekiyor?
…Yol ancak “anlamak” ve “yaşantılamak” dan geçmektedir. O zaman zorla sökülemeyen o davranış kalıpları kendiliğinden düşecektir, çünkü tutunduğu yüzeyin niteliği değişecektir…
Yalan’ ın tüm günahların başı kabul edilmiş olması boşa değildir…Ama öyle bilerek söylenen “yalan” değil…Sahtekarlığıyla yüzleşmekten çekinmenin doğal sonucu olarak geliştirdiği kendine karşı daimî samimiyetsizliği nedeniyle artık sözleriyle eylemleri arasındaki çelişkinin farkında dahi olmayan kitlelerin içinde bulunduğu bir uyku hali olarak “yalan”…
Konfüçyüs’e göre "insanların eylemleri onların duâsıdır" ve "o dualar (eylemler) hayatlarını şekillendiren olayları
çağırırlar"
Sayfa 70Kitabı okudu
Uyumayı seven, onu uyandıracak her şeye düşman olacaktır... Bu; kendi hakikati, özü veya ruhu olsa dahi…