Bir an kendimi senin yanında görebillmek için hiçbir mahzur kalmadığına inandım. Bunun benim için ne büyük bir saadet olduğunu sen düşünemezsin. İki günden beri de hep hayaller içindeyim. Ama birçok güzel şeyin tatsız tarafları da oluyor. İsterdim ki mektubunu alır almaz sana müspet bir cevap vereyim ve hemen Ankara'ya gelebileyim. Ama vaziyetimi bir düşün. İki günden beri yağan yağmura ve soğuğa rağmen üstümde beyaz bir ceket var. Pabucum yok, gömleğim yok, kravatım yok, pardösüm yok Bu kıyafetle Ankaraya gelebilir miyim ? Gerçi senin yanında olmadığım zamanlar sokağa çıkmam. Fakat hiç kimseye görünmeden Ankara'ya kadar gidip gelebilecek miyim ? Bilhassa bazı kimselere karşı bu sefaletimi göstermek istemiyorum.