Yedi şeysiz, yedi şey.
Kim ki yedi şeysiz yedi şeyi işlerse, işlediği amelin faydasını görmez:
1) Ameli korku ile yapar, fakat sakınmazsa. Yâni, «Ben Allah’ın azâbından korkarım!» der, fakat günahlardan kaçınmazsa, onun bu sözünün kendisine bir faydası yoktur.
2) Talep etmeden, sadece ümit ile amel ederse. Yâni, «Ben, şânı yüce olan Allah'ın sevabını umuyorum!»
Sayfa 15
"Şüphesiz ki, Allah âlemlere muhtaç olmaktan uzaktır" (Ankebût, 6),
"İnsanın üzerinden dehrden kendisinin anılmaya değer bir şey olmadığı bir müddet geçmedi mi?" (İnsân, 1),
"Rabbu’l-İzzet olan Rabbin onların vasfettiklerinden münezzehtir" (Sâffât, 180), âyetleri ile
"Ben gizli bir hazine idim..." ve "Allah vardı ve kendisiyle birlikte başka bir şey yoktu" hadisleri bu makamı anlatırlar ve açıklarlar.
Sayfa 34 - HayykitapKitabı okudu
TEVRAT / İNCİL / KURAN-I KERİM BAĞLAMINDA EŞCİNSELLİK
Eşcinsel ilişki hemen her dönemde ve her toplumda cinsî bir sapkınlık olarak görülmüş ve kınanmış, dinlerin de ortaklaşa mücadele ettiği çirkin bir davranış olmuştur.
Tevrat’ta, Sodom halkının rabbe karşı günahkâr olduğu ve orada her türlü ahlâksızlığın, özellikle cinsî sapıklığın yaygınlaştığı ifade edilir (Tekvîn, 13/13; 18/20).
Yahudilik’te
Ankebut
اَحَسِبَ النَّاسُ اَنْ يُتْرَكُٓوا اَنْ يَقُولُٓوا اٰمَنَّا وَهُمْ لَا يُفْتَنُونَ
İnsanlar, "İnandık" demekle imtihan edilmeden bırakılacaklarını mı zannederler.
Ankebût 2
وَمَنْ جَاهَدَ فَاِنَّمَا يُجَاهِدُ لِنَفْسِه۪ۜ اِنَّ اللّٰهَ لَغَنِيٌّ عَنِ الْعَالَم۪ينَ
Her kim cihad ederse, ancak kendisi için cihad etmiş olur. Şüphesiz
Her kim elinden gelen çabayı gösterirse yalnız kendi iyiliği için çabalamış olur; çünkü Allah’ın, hiç kimsenin hiçbir şeyine ihtiyacı yoktur.
(Ankebût,6)
"Şüphesiz ki, Allah âlemlere muhtaç olmaktan uzaktır" (Ankebût, 6), "İzzet ve üstünlüğün Rabbi olan senin Rabbin onların nitelemelerinden münezzehtir" (Sâffât, 180) âyetleri ile "Allah vardı ve O’nunla birlikte başka bir şey yoktu" hadisi bu mânâya işarettir. Bu makamda Hakk, bütün isim, resim, na‘t ve sıfât gibi durumların hepsinden münezzeh, müberrâ ve ârî olarak tâbir edilir.
Sayfa 79 - HayykitapKitabı okudu