Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.25
Olmuyor sevgilim, sensiz olmuyor.
İncelemeye kitabın giriş cümlesi ile başlayacağım. Son cümlesi ile de bitireceğim.
"Hayatımın en mutlu anıymış, bilmiyordum."
Hayatta birçok an yaşıyoruz. Çoğunlukla da o anların kıymetini bilmiyoruz bu bir gerçek. Peki o "an" hayatta yaşadığınız en güzel anıysa ve bir daha karamsar bir şekilde devam edeceksek hayata..
Zaman
Auschwitz’i daha önce bir Yahudiden okudum. Bir Almandan ve bir çocuktan da. Bu defa bir Fransız’dan dinledim oradaki acımasızlığı, insanların insanlıktan çıkışını… her iki taraf için de…Kitap biraz daha şiirsel alana kayıyor. Olaylardan çok duygulara ağırlık verilmiş. Bu kısımlar beni zorladı açıkçası. Normalde de çok şiir insanı değilimdir zaten. Ancak benim en sevdiğim kısım son bölüm oldu. Çünkü kampa değil kamp sonrası insanların yeniden hayata tutunuş çabalarına odaklanılmış. Oradan dönüp hiç bir şey olmamış gibi hayata devam etmeleri mümkün mü? Geçirilen 27ay tüm hayatlarını geri dönülmez bir şekilde değiştirir mi? İyileşemez mi insan?
Kitaptaki son kısımda diyor ki “Hayata yeniden başlamak diye bir deyim… Yeniden başlanamayacak bir tek şey varsa, yeniden yapılamayacak bir tek şey, o da hayat.” Anladım ki hayata yeniden başlanmıyor. Hayata yeniden tutunmaya başlayabiliyor insan. Yeni bir yaşama sevinci, yeni bir düzen… ama eskiyi tamamen silmek mümkün değil. Belki kalmalı da. Hatırlamak gerek belki…
Hiçbir kural tanımayan bir gencin nefes kesen öyküsü.
Bir solukta, hüzünle bitirdiğim bir kitap.
*
*
Hocam ben önceleri ölümden cenazeden mezardan saladan ve ölümü hatırlatacak herşeyden çok korkardım. Ölümden korktuğum için,Allah,Peygamber Kuran ve ahiret gibi hususları(haşa) inkar ederek kurtulmak isterdim. Sanki inanmamakla,ölümün ve ahirete dair sorumluluğun yakamı bırakacağını zannederdim.
Gece yatınca en çok rahatsız olduğum şey,karanlıktı. Karanlık bana ölümü ve mezarı hatırlatırdı.
Hayata boşvermekle,düzensiz,kuralsız,yaşamakla ve inanmamakla ,sanki kendimin dünyadaki varlığını da inkar edip, unutulmak ve bu ölüm hesabına dahil olmamak istedim. Bu bir anlamda ,kulluktan kaçıştı. Yani Allah a ve ahirete inanmamak ölmeye maniymiş gibi geliyordu. Halbuki inanmamanın ölmeye değil,Cennete girmeye mani olduğunu sonra anladım.
Allah a şükür,artık ölmeden önce,ölümü sevmeye başladım. Ölüm,ecel,mezar ve ahiret ;dostlarıma,sevdiklerime ve ebedi rahata ,huzura kavuşmak için bir menzil,bir vesile bir bilet imiş. İnsanın en sevdiği dostuna kavuşturacak ölümden kaçılır mı? Ölüm beni Allah a,Peygambere ve nice muhterem insanlara kavuşturacak. Bunu için ölümü çok seviyorum ve asla korkmuyorum.
DİKKAT BU KİTAP SİZİ RAHATSIZ EDECEK!
İş, ev, iş… Okul, ev, okul…Hafta içi, hafta içi, hafta sonu…Mesai, mesai, tatil… İşte bu kısır döngü halinde giden hayatımızda, fanustan bir dünyada aldığımız monoton nefeslerde “rahatsız” edilmekten çok uzağız. İşte bu gibi durumlarda böyle kitaplar devreye girmeli ve giriyor da… DİKKAT BU KİTAP SİZİ RAHATSIZ EDECEK! İşte ihtiyacımız olan da bu.
Bedia Tuncer 1961-1964-cü illərdə Bakırköy Ruh və Sinir Xəstəlikləri Xəstəxanasında personala savadlılıq təhsili verib. Digər tərəfdən, o, ruhi xəstələrin qayğısına qalaraq, ruhi xəstələrin yazdığı şeirləri tərtib edib, bu şeir kitabının nəşrini təmin edib. Ola bilsin ki, çap olunan ilk və yeganə şeir kitabı olsun, hekayəsi baxımından poeziya
Saçma Felsefesi / Yaşam anlamsızdır
Spoiler değil alıntı içerir
Kitabın gelişme bölümünün bu akışta değişmesini açıkçası beklemiyordum, fazlasıyla ters köşe oldum. Anlamın olmadığı yerde anlam varmış gibi davranmayı reddeden (hepimizin aklında olan , ben gibi düşünenlerin bir tık daha fazla ) Meurdault’un bu kısa romanını okumanızı tavsiye ederim.
Bugün anne öldü.Belki de dün, bilmiyorum(sf 11)
Akşam Marie beni almaya geldi, kendisi ile evlenmek isteyip istemediğimi sordu. Benim için fark etmediğini o isterse evlenebileceğimizi söyledim. (sf 44)
Sürdüğüm bu saçma hayat boyunca geleceğimin derinlerinden, henüz yaşanmamış yıllardan, karanlık bir soluk bana doğru yükseliyordu ve bu soluk geçtiği yol boyunca yaşadıklarımdan daha gerçek olmayan yıllarda bana sunulan ne varsa hepsini eşitliyordu. Başkalarının ölmesinin, bir annenin sevgisinin ne önemi vardı, onun Tanrısından, seçilen hayatlardan, yazgılardan bana neydi, değil mi ki beni ve benimle birlikte onun gibi bana kardeşlerim olduklarını söyleyen milyarlarca ayrıcalıklı ya da tek mukadder ecel gelip bulacaktı. (sf 108)
Kitabın adından yola çıkarak, kitap acaba fantastik mi diye biraz araştırma yapmıştım. Baktım psikolojik gerilim diyor, korku diyor, sizi dehşete düşürecek kadar karanlık hikayesi var diyor. Nuray durur mu? Hiç tereddüt etmeden attım sepete. Kitap elime ulaşır ulaşmaz kuruldum koltuğa başladım okumaya.
Tek yumurta ikizi olan iki kız kardeşin
·
Puan vermedi
️
Bir sevgi veya nefretle değil objektif bakarak adaletli olanlar için ve kendine iyilik etmek isteyenler için anlaşılması gereken bir yorum olacak inşaAllah
Melekler ve Dünyanın Kurtuluşu kitabı hakkında eleştirilerde bulunacağım kitabın yazarını ve inananlarını aşağılamamanızı onlara Fatiha s. okumanızı kalpten dilerim kardeşlerim
bu
Kitaptan beklentim var mıydı yok muydu bilemiyorum... Ama kesinlikle ilk başta hissettiğim gibi hissetmiyorum.
Çok farklı bir kitaptı. Ben genellikle fantastik kitapları seven bir insanım. Diğer kitaplarda daha az olay oluyor diye düşünürüm, bu yüzden pek okumam ama bu kitap çok doluydu. Çok karanlıktı. Öğreticiydi. Tatlı bir aşktı. Böyle
736 syf.
8/10 puan verdi
ilahi dediler komedya dediler okumak lazım dediler. tüyap vesilesiyle edindik zamanında. bir fırsat okumaya koyulduk. içimde bir yerlerde hep ilahi komedyaya karşı duygular beslemişimdir. öyle beslemişim ki cehennem araf ve cennet'i bi solukta okudum yaklaşık bin sayfalık kitabı. sallama ziya diyenleri duyar gibiyim. inanmıyorsanız gidin dante'ye sorun okuyup okumadığımı. önce cehenneme girdim sonra araf'a ardından cennete. yaklaşık olarak 13 saatimi aldı bu serüven. çeviriyi yapan rekin teksoy amcaya teşekkürleri bi borç bilirim. bu çeviriden dolayı kendisi de ödüle layık görülmüştür. kitap bir nefeste nasıl kendini okuttu sorusuna gelince. o benim dante ile aramdaki özel bağdan kaynaklı bi'şey. onun seyaheti sırasında ben de ona yakalanmadan onu takip ettim, ettim ama geri döndüğümde gördüklerimi anlatacağım insanlar hikayeye inanır mı sorunsalıyla meşgul oldu zihnim. sonra dedim ki kendime inanırlarsa ekime inanmazlarsa kasıma, sen olabildiğince yaşa serüvenini. ben bi tilki kurnazlığıyla danteyi takip ederken ayağımın altından kayan kaya parçacıklarının çıkardığı ses dante'nin kulağında işitildi. çelik çömlek patladı diyince çıktım ortaya sonra beraber yola koyulduk. ensemden tuttu -ne lüzumu vardı böyle atraksiyonun? dedi. ehem öhöm derken -neyse birlikten kuvvet doğar. diye ekledi. az gittik uz gittik cehennem, araf derken cennete girdik. ayrılmak istemiyordum ama ocağa makarna suyu koymuştum fena fokurduyordu. sonra bi ışık hüzmesi gördüm ardından gözüme çarpan gocuktan dolapta olduğumu anladım ve bi hışımla mutfağa koştum. okuyunca çok acıkıyor insan.
Türk Dili ve Edebiyatı bölümünden mezun olan bir tanıdığım bir zamanlar demişti ki: “Edebiyatçıdan iyi bir yazar olmaz, olsa da yazdığını beğenmez ve detaylara takılır ve yazdığını da detaylara boğar.” Pek anlam verememiştim, yazarlık ve yazmayı o zamanlar daha farklı bir şekilde düşündüğüm için iyi yazarların nedense edebiyat okuduklarını da
Eğer bir gün bir gemi yolculuğuna çıkacak olursam yanıma mutlaka yavru kediler almayı ihmal etmeyeceğim. Almazsam başıma neler geleceğini Locke Lamora ve can dostu Jean Tannen sayesinde öğrenmiş oldum. Evet, ilk kitabı yaklaşık 4 sene önce okumuşum. Çoğu yer aklımda ama tabi ama karakterleri ve olayların gidişatını falan hep unutmuşum. Neyse ki
Yazılmış En Görkemli Fantastik Edebiyat Eseri
Bu yazı Zaman Çarkı külliyatının tamamına, yani eserin bütününe ithafen yazılmıştır.
ZAMAN ÇARKI
Ertelediğine pişman olmayacağına inandığı hazları ertelemeyi seven biri olarak Zaman Çarkı’nı, hakkında söylenmiş güzel sözleri ilk kez duyduğum günden itibaren yıllarca erteledim. “Yazılmış en görkemli eser!” sözünün eserin uzunluğuna ithafen
