Elimde iki cilt şeklinde mevcut bu eser. Şiirlerin bi orjinal halleri bi de sadeleştirilmiş halleri var kitapta.
Gerçekten okurken emek isteyen eserlerden ve bence Türk Edebiyatı'nın baş yapıtlarından. Anlam yoğunluğu , dil yapısıyla kusursuz bi örgü var şiirlerde. Eserin özetini zaten Mehmet Akif şu dizelerle kendi yapmıştır fazla söze daha ne hacet ...
Safahât'ımda, evet, şi'r arayan hiç bulamaz;
Yalınız, bir yeri hakkında "hazin işte bu!" der.
Küfe? Yok. Kahve? Hayır. Hasta? Değil. Hangisi var ya?
Üç buçuk nazma gömülmüş koca bir ömr-i heder!
Anlam yoğunluğu fazla kitaplardan oluşan bir okuma periyodunun ardından güzel bir dinlenme olabilir.
Olay örgüsünden bağımsız vikipediavari bilgi kısımları ilk başlarda hoştu, eğlenceliydi ama biraz fazla olmuş sanki. Sonlara doğru olayı anlatsa da bitse artık dedirtti. Şöyle bi 20-25 sayfa daha az olmalıymış.
İlk okuduğum Murat Menteş kitabı, hatta Türk yazar olarak bu türden okuduğum ilk kitap dolayısıyla yeterince özgün geldi gözüme. Farklı bir hikaye ve anlatı.
Bir şey kattı mı? Hayır. Ama bazen kitapların sadece hoş vakit geçirtmesi de yeterlidir.
22 yaşındaki biri için fazlasıyla iyi yazılmış bir kitap. Dili oldukça sade anlam yoğunluğu ise oldukça fazla okunması es geçilmeyecek bir kitap
Eser Şimdi, Hani, Hayal ile Gerçek ve Şiir ile felsefe Üzerine Dağınık Notlar isimlerinde üç bölümden oluşuyor. İlk bölümü okurken yazarın kullandığı değişik yazma şekillerinden dolayı zorlandığımı söyleyebilirim. Ancak diğer bölümleri okurken “Tam da benim düşüncelerim” dediğim kısımları oldu. İçinde derin anlam yoğunluğu olan cümleler vardır. En güzelleri ise yaşamın anlamını fark etmemiz ve kendimizin farkına varmamız ile ilgili olan cümleleriydi. Dikkatimi çeken noktalardan biri de yazarın noktalama işaretlerini ve “işte” sözcüğünü çok sık kullanmasıdır. 87 sayfalık kısa ama keyif verici bir serüven oldu benim için.
Franz Kafka’dan sadece Dönüşüm’ü okudum, onu da yıllar önce okuduğum için hiçbir şey hatırlamıyorum desem yeridir. Kafka dünya edebiyatında çok büyük bir isim olsa da sanki bizim ülkemizde son birkaç yıldır daha popüler oldu. Hatta adına dergi bile çıkarılıyor. Bu yüzden yazarı okumaya daha fazla geç kalmamak için bir yerden başlamak istedim ve Aforizmalar’ını okudum. Kitap adından da anlaşılacağı üzere yazarın kısa ve etkili cümlelerinden oluşuyor. Bu cümlelerin bazılarını çok sevdim ve buraya da yazdım ama bazılarını da anlamadığımı itiraf ediyorum. Edebi birikimim yeterli olmadığı için anlayamamış olabilirim ama sanki bunda çevirinin de payı vardı. Çevirmen kötü demiyorum, çeviri zaten zor bir iştir. Bir de aforizma gibi anlam yoğunluğu olan cümleleri çevirmek daha zordur. Bu cümleleri Almanca okuyabilseydim eminim daha iyi anlardım.
Ofis yoğunluğu falan derken geçtiğimiz hafta bir Paris yapıp geldim okuduğum güzel kitap sayesinde. Açıkçası baya da iyi geldi. Kitaplarla şehir gezmeyi çok seviyorum ben. Okuma arasında sık sık internetten fotoğraf bakma gibi de bir huyum var. Daha gerçek kılıyorum sayfaların arasında gezdiğim sokakları. Bir hayli de keyif alıyorum. Bu kitapta da
