Dün gece mutfaktan tıkırtılar geldi, mutfağa koşup ışığı açtım. Çevreme bakındım bir şey göremedim. Ses hala devam ediyordu. Sesin geldiği yöne yöneldim. Doğalgaz borularının geçtiği yerden geliyordu. Acaba gaz mı sıkışıyor, ya patlarsa gibi düşüncelere dalmışken, bir tıkırtı ve tırnak çizmesi gibi sesler duydum. Mutfak dolabının içinden geliyordu. Eyvah... dedim, fare!
Işığı da kapatmadan fırladım mutfaktan😂Yiğidoyum, ama o kadar da yiğit değilmişim. Neyse odaya geçtim ne yapayım diye düşünürken, yahu dedim burası 10.kat! Fare buraya nasıl, nereden çıksın? Tekrar mutfak kapısına doğru ağır ağır geldim. Kulağım seste. Ses yoktu. Tüm dolap kapaklarını açtım, suçluyu arıyom. Görünürde hiçbir şey bulamadım.
Yine gazdan şüplenerek, "sabah ilk işim buna baktırmak olsun" diyerek gidip yattım.
Sabah uyandım, hemen mutfağa geldim. Gaz kokusu var mı acaba diyerek. Yoktu, ama her ihtimale karşı camı açtım. Camı açmamla bizim aspiratör borusunun içinden bir kumru uçtu. O, benden korktu ben ondan 🤭 Aslında yine anlamadım sebebini. O korkuyla sandalyeye oturup cama bakarken anladım ne olduğunu. Kumru bizim aspiratör borusunun içine yuva yapmış. Tekrar geldi girdi deliğe. Camı açıp baktım, diğer katlara da baktım iki katın kapağı düşmüş sadace, bir tanesi bizimkisi. Kumrucuk da bizi seçmiş. Kısacası talih benim başıma konmuş.Artık yavruları yumurtadan çıkana kadar ev sahipliği edeceğim onlara. 😀
Not: Fotoğrafı bana bakarken çektim ama görünmüyor, boşuna büyütüp bakmayın.
Telefonun megapikseli benim gözümün megapikseli kadar kaliteli değilmiş. 😂
Bu yaşa geldim, çok savaşlardan, ölümlerden, zulümlerden, dostluklardan, sevgilerden, mutluluklardan, ölümüne sevdalardan geriye kaldım, şu insanoğlunu anlamadım gitti.
Savaştayım elli yıldır
Ömrüm geçti boşalt, doldur
Anlamadım bu ne haldir
Bir gün silah çatamadım
Suları ıslatamadım..
Ekin ektim başak yılan
Kuşandığım kuşak yılan
Burası kitap uygulaması diye serzenişte bulunan arkadaşlarımın avukatlığını yapmak üzere ATANDIM HEEYYY!
Burası kitap adı altında insanların toplandığı ve doğal olarak platformdan bu performansı bekleyen insanların olduğu bir uygulama. Bir manava gidip bana kıyma çek demezsiniz. Öncelikle bu konu hakkında sitem eden kişiler parmak sallamıyor,
Uygulamada epeydir gördüğüm bir durum var: "Burası kitap uygulaması böyle şeyler paylaşamazsınız." şeklindeki parmak sallamalar. Neden herkes her konuda çok bilgili, yetkili, erdemli, söz söyleme sahibi hissediyor kendini? Sürekli insanlara ne yapıp ne yapmamalarını söyleyecek, onlara sınır çizecek gücü size veren ne ki?
Fotoğraf
Herkese Merhaba,
Bazı kitaplar gerçekten zamanında okunmalı galiba, bu seriyede başlaman biraz geç oldu. Belki daha gecmişte okusam belki beğenirdim diyeceğim ama ben yine beğenmezdim haha :) 5 ve 6 puanlar arasında gidip geldim aslında...
Bekletim alfa kurt adam ve alfa vampir bir kadın okumadıktı. Karşıma çıkan ise iri yarı bir köpekçik anca
Çok güzel bir kitaptı. Baya severek okudum. Macera dolu, akıcı, nasıl okuduğumu anlamadım bile öyle akıcıydı. Ve kesinlikle her yaş için eğlenceli bir kitap.
“Şimdi ben gidiyorum. Fakat ne zaman çağırırsan gelirim...”dedi.
Evvela ne demek istediğini anlamadım. O da bir an durdu ve ilave etti:
“ Nereye çağırırsan gelirim!”
"Raif... Şimdi ben gidiyorum!" dedi.
"Evet... Biliyorum!"
Trenin hareket saatı gelmişti. Bir memur vagon kapısını örtüyordu. Maria Puder merdiven basamağına atladı, sonra bana eğilerek, yavaş bir sesle, fakat tane tane:
"Şimdi ben gidiyorum. Fakat ne zaman çağırırsan gelirim..." dedi.
Evvela ne demek istediğini anlamadım. O da bir an durdu ve ilave etti:
"Nereye çağırırsan gelirim!"