ANLAMANIN UYKULARI
sesim ki govdesini gunese dik tutan yarali daglar gibi hangi takvimde unuttuk gülmenin iklimini?
Sayfa 74
Anlamanın uykuları kaçmış gözlerinizden Yaşamın dizginleri yüreğinizden
Reklam
ANLAMANIN UYKULARI
Eksilmeyen ve eğilmeyen bir çığlık gibi ömrümüz. Ey çığlık, çek git, büyüdün artık; artık ağzımıza sığmayacaksın.
ANLAMANIN UYKULARI
Anlat ki İnsanız; bulaşan ve bulaştıranız, dağ'ız, rüzgârız, hırçın gecelerde sapsarı ay'ız, kan karanfil renkte karabasanız. Ölüm...Sonra ölüm, bize de bulaşmış eli. İnsanız; bize ne bulaşmaz ki...
Sayfa 49 - Nemesis KitapKitabı okudu
ANLAMANIN UYKULARI
doğurmayı bilmeyen tek şeydir ölüm