Tuhaf olan, hayattan keyif alamamak veya mutluluğun peşinde koşmamak değil; içinde bulunduğun bu dünyada tüm bu olup biteni anlamaya çalışmamak, hayatın saçmalığını görememektir bence. İnsanın hayatı anlamlandıramamasını geçtim, çoğu kimse böyle bir kaygı da duymuyor hayatında.
Bazı şeyleri anlayabiliyor olmak ona dair çözümler getirmeyi de beraberinde getirmiyor kimi zaman.
Örneğin, ilişkilerde eskiye bağlılık diye bir bela var. Alışkanlık, kaybetme korkusu, yeni kişiler tanımaya cesaretsizlik... Sebebi her şey olabilir ama çözümü?
Yok.
Kimi zaman söyleriz. Hastalığı yenebilmek, onu kabul edişle başlar. İlişkilerde
* Akıllı erkek + Akıllı kadın = Aşk
* Akıllı erkek + Aptal kadın = İlişki
* Aptal erkek + Akıllı kadın = Evlilik
* Aptal erkek + Aptal kadın = Hamilelik
Mutlu olmak
Mutsuz olmamız, kahır çekmemiz için ne çok sebebimiz var! Olup bitenin, acı verici durumu karşısında mutsuz olmak daha insana yakışan bir şey değil midir? Değildir! Mutlu olmak, insan olma sorumluluğu taşıyan herkesin bir sorumluluğudur.
Son zamanlarda sık sık kendime söylediğim bir söz: "Mutsuzluk ahlâksızlıktır." Ahlâk yaşamının