KOPSUN ARTIK KIYAMET... YADA GELSİN ÖLÜM...
Bütün vıcık vıcık insanlardan, aldatılmışlıklardan , zulümden hele ki kullanılmışlıktan çaresiz kaldığında, tiksindiğinde insanlardan, kendi içine çekildiğinden bile rahat bırakmayan düşüncelerden kaçmak için;
Çok sevmek kelimesinin bile yetersiz kaldığı, sevgini anlatacak kelime bulamayıp, cümle kurulamayacak kadar büyük ve anlamlı sevdiğin bir sevgilinin sana kurduğu sahte bir dünyanın bütün ağırlığıyla tepene çökmesiyle hissettiğin acıdan kaçamayınca..
İntiharın yasaklandığı bir inanç ile bu kadar can acıtan bir insanın yaşattıklarıyla hissettirdikleri arasında kalmak...
Seni Seviyorum cümlesinin o kutsal anlamının en sevdiğin tarafından defalarca başka insanlara sunularak kirletildiğini gördükçe,
Sadece bana söylediği sözlerin, şiirlerin, sadece gönülden çıkabilir bu cümleler dediğin her cümlenin daha önce en sevgilin tarafından DEFALARCA TECAVÜZE UĞRATILDIĞInı görünce...
Daha önce hiç bakılmamış sandığın, taptaze bir bakire temizliğinde sandığın yeşil gözlerin aslında saflığa boyanmış bir yalan olduğunu görünce
YA KOPSUN KIYAMET YADA GELSİN ÖLÜM....
youtu.be/UR7m7ARDCRE
"Hiçbir hayatı yokmuş gibi yaşıyordu. Bütün gününü 8-5 rutin bir iş bulup üç kuruş kazanmak uğruna saatlerce ders çalışıp, mezun olabilmek için harcıyordu..." Okurken bile anlamakta güçlük çekip anlamsız bulduğumuz bu cümle, yaşarken ne kadar anlamlı olabilir ki?
Bir cümle ne kadar anlamlı, güzel kurulmuş olursa olsun, ancak tasasız, heyecansız kişileri etkileyebilir. Mutlu ya da mutsuz kişilere her zaman yetmez. Mutlulukla mutsuzluğun en iyi anlatış yolunun çoğunlukla sessizlik olmasının nedeni de budur.
Sayfa 54Kitabı yarım bıraktı
Bütün bunlara rağmen hayat, yine de anlamlı bir cümle kurabilme isteğidir.
